5 tips voor een Sonic City-trip

We built this city on noiserock en barokke artpop: deze 5 optredens mag je niet missen tijdens Sonic City 2025.

YHWH Nailgun

Het spannendste rockdebuut van 2025? Wat ondergetekende betreft is dat 45 Pounds van YHWH Nailgun. Bij dit Amerikaanse kwartet gaat de hoofdrol naar drummer Sam Pickard, die dansbare polyritmes uit zijn stokken tovert. Verder hoor je vooral synthesizers die klinken als metalen constructies die langzaam in elkaar storten en een zanger die permanent klinkt alsof hij last heeft van kinkhoest. De plaat blaast je in amper 21 minuten omver, live belooft het nog een tandje groter te worden.

Model/Actriz

Eerder dit jaar vertelden de New Yorkse noiserockers van Model/Actriz aan dit blad hoe hard ze opkeken naar Lady Gaga. In hun muziek valt daar op het eerste gehoor weinig van te merken. De machinale ritmes en sensueel-wanhopige zangstem van Cole Haden doen niet meteen denken aan Poker Face. Toch leunt hun tweede plaat Pirouette dichter aan bij danspop dan je denkt. De ritmesectie lijkt soms rechtstreeks uit de club te komen, en in de melodieuzere momenten sprankelt er zowaar hoop doorheen de duisternis.

Prostitute

In de Amerikaanse staat Michigan ligt de stad Dearborn. Naar schatting is 55% van de bevolking er Arabisch-Amerikaans, je vindt er de grootste moskee van de Verenigde Staten en door islamofoben wordt ze de jihadhoofstad van Amerika genoemd. In dit klimaat ontstond Prostitute, een vijfkoppige band die scherpe noiserock combineert met traditionele klanken uit Noord-Afrika en het Midden-Oosten. Op hun debuutalbum Attempted Martyr vergroot Prostitute de clichés rond Arabieren uit om er een razende kritiek op de retoriek van onze tijd van te maken. De oed klonk nog nooit zo furieus.

M(h)aol

Gendernormen. Hoe langer je erbij stil staat, hoe absurder ze worden. Is het bijvoorbeeld niet bizar dat we een levenloos object als een drumstel hoofdzakelijk als iets mannelijks zien, en nog steeds raar opkijken wanneer er een vrouw achter de trommels gaat zitten. In eigen land doorbreken Isolde Lasoen en Stefanie Mannaerts de clichés, en vanuit Ierland doen de feministische rockers van M(h)aol een duit in het zakje met de single Snare. Een lekker streepje herrie dat ons extra blij maakt dat drummer Constance Keane niet voor piano of viool is gegaan.

Circuit des Yeux

Is het allemaal rammelende rock wat de klok slaat op Sonic City? Nee hoor. De muziek van Circuit des Yeux zou je bijvoorbeeld onder de brede noemer van de popmuziek kunnen plaatsen. Maar dan wel van de barokke, kunstzinnige soort. Haar recentste album Halo on the Inside is een darkwave epos dat klinkt als het excentrieke liefdeskind van Nick Cave en The Cure, waarbij donkere synthpop het kader vormt voor Hayley Fohrs theatrale altstem.