Experimentele muziek in België: ‘Dit is niet gewoon onze kerktorenvariant’

Met artiesten als Natasha Pirard, Elisabeth Klinck en Maya Dhondt leeft de experimentele muziek in ons land. Dat ziet ook Wouter Vanhaelemeesch, programmator bij Viernulvier en het bijhorende concept Ruiskamer. ‘Dit is geen yogamuziek.’

Wanneer Natasha Pirard het tijdens ons interview over de experimentele scene in België heeft, spreekt ze over allerlei microklimaatjes. Labels als Stroom in Brussel of Ultra Eczema in Antwerpen, of een festival als Meakusma, waar alle wereldjes elkaar kruisen. ‘Je moet er zelf een beetje naar op zoek, maar wanneer je ze leert kennen, you’re in for a treat.’

Een van die plaatsen is Ruiskamer in Gent, een samenwerking tussen Miry Concertzaal en Kunstencentrum Viernulvier. Programmator Wouter Vanhaelemeesch ziet de Belgische scene daar bloeien. ‘Momenteel is er een heel leuke generatie met artiesten als Natasha, maar ook Elisabeth Klinck, Maya Dhondt, Lukas De Clerck, Suzan Peeters… Allemaal maken ze muziek die avontuurlijk, maar niet per se ontoegankelijk is. Zo’n vijftien jaar geleden zetten experimentele artiesten zich vooral tegen iets af, zoals tegen popmuziek. Deze generatie definieert zich niet in het negatieve, ze is veel opener.’

Experimentele muziek laat zich niet zo makkelijk definiëren, maar Vanhaelemeesch doet toch een poging om de ideale gast voor Ruiskamer te omschrijven. ‘Allemaal zijn het artiesten die elektro-akoestisch en minimalistisch te werk gaan. Maar het is geen ambient of yogamuziek. Ze vraagt een bepaald soort aandacht en is dus niet vrijblijvend. Als je bereid bent om een uur lang in een doedelzakdrone te zitten, krijg je enorm veel terug. Tegenwoordig is er voor muziekliefhebbers een overaanbod, en daardoor blijft niet alles hangen. Op Ruiskamer sta je daar bewuster bij stil en ga je weer langer in dialoog met muziek.’

Vanhaelemeesch geeft niet alleen via Ruiskamer ruimte aan experimentele muziek van eigen bodem, maar ook met het platenlabel Viernulvier Records. Deze maand verschenen er albums van Klinck Trio en Dudal & de Roover, die allebei onder de experimentele noemer vallen. ‘Het is een privilege om de jonge, lokale scene op deze manier te ondersteunen. En we merken dat er ook in het buitenland iets beweegt. Een internationaal magazine als The Wire begint bijvoorbeeld interesse te tonen in onze platen, en op een festival als Rewire vallen onze lokale artiesten niet uit de toon. Dat toont toch aan dat er momenteel echt iets kwalitatiefs gemaakt wordt, niet enkel onze kerktorenvariant van experimentele muziek.’