De gelauwerde componist van onder meer The Good, The Bad and The Ugly bekritiseert de hedendaagse filmmuziek. “De standaard voor muziek is laag gevallen”.
Ennio Morricone, geroemd filmcomponist van onder andere The Good, The Bad and The Ugly en van oscarwinnaars als The Mission en Cinema Paradiso, ziet de toekomst van de filmmuziek somber in. Amateurmuzikanten en elektronica, nu schering en inslag, geven volgens de 88-jarige Italiaan namelijk maar een pover resultaat in vergelijking met wat “echte instrumenten” en professionals voor een film kunnen betekenen.
Om te laten zien hoe het wel moet, heeft de ster een wereldtournee gepland die in januari van start gaat. Met zijn Europese rondreis, die nog tot elf juli loopt, lokte hij voorlopig al een indrukwekkende 150 000 man.
Expressie
Het probleem wijt Morricone aan het feit dat veel producenten niet meer beseffen welke waarde muziek kan hebben voor een film. Een goed muziekstuk kan een slechte film namelijk redden, maar ook een al interessante prent nog beter maken.
“Noten zijn veel expressiever dan enige dialoog”, gelooft hij. Dat zorgt ervoor dat muziek zo’n dankbaar instrument is. Veel filmmakers beseffen dat echter niet en laten de mogelijkheid van een boodschap die los staat van de beelden onbenut. “Een stukje dat slechts 20 seconden duurt, doet niks voor het publiek omdat het te kort is om er iets mee uit te drukken. Als je daarentegen dat kleine stukje toelaat zich te ontwikkelen, dan kan je tonen wat mensen niet kunnen zien en vertellen over dingen die niet gezegd worden.”
Zijn grootste kritiek gaat uit naar filmmakers die niet beseffen dat muziek een boodschap op het scherm moet overbrengen, hoewel hij wel inziet dat daar veel verschil in zit. “Sommigen zijn meteen weg met de technische kant, maar hebben het moeilijk met de emotie. En soms is het andersom”.
Know-how
Zowel emotie als techniek komen volgens het Westerngenie nog altijd beter tot zijn recht met live muzikanten. Ook al geeft hij zelf al aan waar het voordeel ligt, dat weegt niet op tegen de nadelen: “Elektronische instrumenten kunnen misschien wel alles, maar maken gestandaardiseerde muziek die heel vlak klinkt, in plaats van vol.”
Een filmervaring is dus volgens de Grote Componist niet meer hetzelfde als vroeger, wat hij ten zeerste betreurt. “De huidige compositiestandaard voor muziek is laag gevallen, waardoor ik niet meer geniet terwijl ik naar een film kijk, maar hem eerder moet doorstaan.” (EDW)
