LEEFTIJD ‘Tussen een millennial en een zoomer’ LOCATIE Los Angeles INSTAGRAM @clairerousay IN HET KORT Geluidscomponist. Maakt emo ambient. Vindt troost in bed. En bij Jeff Tweedy.
Claire Rousay was vier toen ze voor het eerst muziek speelde, op de piano bij haar ouders in Winnipeg, Canada. Toen ze op haar tiende naar Texas verhuisde, begon ze te drummen in de band van een evangelische kerk. Rousay werd strenggelovig opgevoed, maar als puber struikelde ze over de seksuele mores en brak ze volledig met haar geloof. ‘Ik vroeg me af: wat als ik die skaterboy op mijn middelbare school een blowjob geef?’ zei ze aan The Guardian. ‘Technisch gezien is dat geen seks.’
Ze was vijftien toen ze stopte met school om op tournee te gaan met indie- en emobands en als solo percussionist. Toch was het pas in 2019 dat Rousay haar unieke collage van geluiden –ze noemt het ‘emo ambient’ – op Bandcamp dropte. Synths en snaren dienden als achtergrond voor kleine auditieve snapshots uit haar leven. Ze nam alles op met haarhandy recorder, van de ruis van een bladblazer tot het geknisper van een aansteker. In datzelfde jaar kwam ze uit als trans, al wil ze niet als spreekbuis dienen voor de gemeenschap. ‘Ik identificeer mezelf eerder als een fuck-up.’
Rousay worstelde altijd al met haar mentale gezondheid, maar in 2021, tijdens het hoogtepunt van de pandemie, zat ze het diepst.Het einde van een zesjarige relatie gaf haar een eerste duw, een inbraak waarbij haar volledige huis – tot de toiletbril toe – werd leeggeroofd, was de druppel. Een depressie kluisterde haar maandenlang aan bed, waar ze haar muziek mixte. Troost kwam in de vorm van Jeff Tweedy, die haar een doos vol instrumenten opstuurde, waaronder een volledige drumset. Ze nam er later Sentiment mee op, haar doorbraakplaat waarop ze met een gitaar, field recordings en veel autotune haar angsten, zelfmedelijden en turbulente gedachten verwerkte. Ze trok ermee door Japan, Europa en Noord-Amerika, met tussenstops op het Pitchfork Music Festival en straks in Gent. Haar bed neemt ze mee op tournee én op het podium, voor als het weer moeilijk wordt. Het ding dient overigens nog steeds als studio: afgelopen week loste ze The Bloody Lady, haar bloedmooie interpretatie van Viktor Kubals gelijknamige animatiefilm.
EEN WILLEKEURIGE QUOTE ‘Soms kruip ik ’s middags al in bed, en blijf ik liggen tot de ochtend erna. Mijn psycholoog noemt het een ongezond copingmechanisme.’
