Het Waalse festival Dour pakt dit jaar voor het eerst uit met een extra festivalavond op woensdag. Dat was een partystarter van formaat, waarbij onder meer Jungle en 2manydjs de feestvierders in extase brachten.
De extra festivaldag zou pas om 18.45u starten, maar al omstreeks 13 uur vormt zich een ellenlange file in de laatste rechte lijn richting Dour. De chauffeurs spelen dan maar zelf voor dj. Dimitri Vegas & Like Mike, Skrillex en zelfs Damian Marley: ze schallen allemaal door de autoboxen rondom ons.
Ook eenmaal aangekomen, moeten de festivalgangers het hoofd bieden aan lange wachtrijen, terwijl de zon het kwik gevoelig doet stijgen. Sommige bezoekers, die hun kilo’s zware tenten meter per meter richting de check-in moeten sleuren, zijn de wanhoop nabij. Zij die niet op tijd uit hun bed zijn geraakt, zien camping A, B en C langs hun neus voorbijgaan en moeten zich tevreden stellen met camping D, die enkele honderden meters van de festivalweide verwijderd is. Desalniettemin proberen enkelingen de sfeer erin te houden: ‘Doureeuuh’, scanderen ze.
Wat later zijn de tenten opgesteld, de slaapzakken uitgerold en de eerste pintjes geopend: Dour is officieel begonnen. Al is er niet echt sprake van een vloeiende start. Ook de reis richting festivalwei gaat niet zonder slag of stoot. En dat mag je letterlijk nemen. Op bepaalde momenten heeft die wandeling meer weg van een WWE-wedstrijd. Het is ondertussen 20 uur ’s avonds, en de mensen duwen elkaar bijna omver om meters te winnen. Terwijl de muziekliefhebbers op tijd de festivalweide willen bereiken, lopen ze zich te pletter op de laatkomers die hopeloos op zoek zijn naar een vrije kampeerplek. Met oncomfortabel gewring en geduw tot gevolg. Terwijl bij de meesten het zweet met liters van hun gezicht druipt, proberen ook hier enkele roepende festivalgangers de sfeer er koste wat het kost in te houden: ‘Doureeuuh’.
Maar Dour zou Dour niet zijn mochten we op het einde van de rit toch niet beloond worden. Zo zakte 2manydjs af naar Dour om het anders zo vredige stadje op zijn grondvesten te doen daveren. Een unicum deze zomer, want de broertjes Dewaele spelen op geen enkel ander vaderlands zomerfestival onder dit alter ego – tenzij ze straks op Pukkelpop, waar ze als Radio Soulwax aantreden, opnieuw achter de decks zullen kruipen.
Als de fuckingDewaeles ergens goed in zijn, dan wel in de boel op stelten zetten. Dat hebben ze eerder deze zomer nog maar eens bewezen op het Britse Glastonbury, waar ze het publiek een onvergetelijke nacht bezorgden. 2manydjs laat ook nu weer rockklassiekers en electrobeats in elkaar overvloeien. Songs als ‘Don’t You Want Me Baby’ van The Human League kost menig Dourganger zijn stem. Elke beat jaagt de menigte de lucht in. Afsluiten doen de Dewaeles met een gouwe ouwe: The Prodigy’s Out Of Space,maar dan wel in combinatie met het origineel, de reggaesong Chase The Devil van Max Romeo. Het publiek bedankt met – jawel – een oorverdovend ‘Doureeuuuh’.
Iedereen is het er achteraf unaniem over eens: Stephen en David Dewaele hebben de pannen van het dak gespeeld. Toegegeven: de Gentse broers blijven graaien uit dezelfde platenkast, maar doen dat keer op keer wél met succes.
Niels Saelens
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier