Dit waren de tien beste shows van Best Kept Secret

Van de honderd acts op Best Kept Secret zag Knack Focus er zevenentwintig. Haalden uiteindelijk de favorietenlijst: vijf solovrouwen, vier gitaargroepen, twee Belgen en één headliner.

Bon Iver

Geen gezever dat we het beste publiek ooit waren, geen oh-oh-oh-samenzang en geen ongemakkelijke bindteksten over samenhorigheid, wel anderhalf uur aan nummers – 45! Over Soon! Skinny Love! – die, akoestisch dan wel elektronisch verpakt, recht op uw slagader mikten. Zo kan je dus óók headlinen.

Big Thief

Zo bescheiden en compact de groep zich gedraagt op een podium, zo groots zijn de songs die ze spelen. Forse nummers als Not en Masterpiece krabden laagjes van onze ziel, countryjuweeltjeCattailswas de broodnodige moederkeszalf achteraf. Zo werd het een concert zoals de foto van een dierbare: eentje om in te kaderen en af en toe weemoedig naar terug te kijken.

Cate Le Bon

Wat Julien Baker niet lukte, namelijk een genuanceerd album naar het podium vertalen, lukte Cate Le Bon wel. Een vleugje theater kregen we er gratis bij. Gevoelig, eigenwijs en op geen enkel moment voor één gat te vangen: zo hebben we onze indiemeesteressen graag.

Charlotte Adigéry

Na door curator St. Paul op het paard te zijn gehesen – ‘De beste act van het moment!’ – bouwden Charlotte Adigéry en haar knoppendraaier Bolis Pupul de spanning gestaag op. Met het heerlijk hartenkloppende Paténipat schoot het duo zichzelf definitief naar een andere planeet – naar het schijnt hebben ze er zelfs al wwwater gevonden.

Fat White Family

Een murder song voor buitenaardse wezens, een bluesnummer over Mark E. Smith van The Fall of tropische dub met gongsolo’s? Anno 2019 zijn de Londense schobbejakken van Fat White Family tot meer dan ooit in staat. De groep speelt nog altijd alles of niets, alleen is dat alles gewoon meer waard dan vroeger.

Kate Tempest

Links van ons wist een stoere man het allemaal niet meer, zijn hoofd in zijn handen begraven. Rechts van ons vielen twee vrouwen elkaar huilend in de armen. En ja, we hebben ook zelf geweend, hard zelfs, om de bikkelharde wijsheden die Tempest, Londens woordenwonder en onze favoriete gastdocent in de school van het leven, achteloos in ons gezicht gooide.

Lizzo

Waar moeten we beginnen als het over haar show gaat? Bij de vocale uithaal waarmee ze Cuz I Love You inzet? Bij het genoegen waarmee ze de tent laat uitbarsten in een langgerekt biiiiiiiiiiiiiiiitch? Bij de oma-onderbroek die ze om de haverklap toont? Of toch bij het massaal meegezongen Juice, nu al een popklassieker? Misschien is deze set, zo strak en toch zo complexloos, zo uitgedokterd en toch zo spontaan, zo relevant en toch zo plezant, gewoon niet te vatten voor wie er niet was.

Princess Nokia

Heeft na negen jaar timmeren aan de weg een fraai stuk feministisch schrijnwerk gefabriceerd. Even liet ze het wat hangen door na elk nummer af te gaan en weer op te komen, maar in het ontspannen tweede deel vol oldschool beats zette ze de puntjes op de i. Connecting people, die Nokia.

Psychedelic Porn Crumpets

Uit hetzelfde land als King Gizzard and Lizard Wizard, maar deze pornobeschuiten houden hun garagerock-‘n-roll wat strakker in de teugels. U deed wat u moest doen op dit kolkende psychrockfeestje en moshte zich de pleuris. Conclusie: geen idee dat er een gat bestond tussen Queens of The Stone Age en Ty Segall, maar jongens, wat vult deze band dat toch maar lekker in.

Whispering Sons

Een zomerse dag onder het vriespunt laten zakken, deze Belgen kunnen dat. Zelfs het minste straaltje spreekwoordelijk licht was voor frontvrouw Fenne Kuppens genoeg om de lamellen met de blote hand naar beneden te trekken. Benieuwd wat ze trouwens nog met haar strot kan. De aarde laten splijten? Ian Curtis tot leven wekken? Een regering vormen? Wij schrikken van niks meer. Internationale klasse heet dat dan.