‘De wereld zit op een gevaarlijk kantelpunt’: in de studio met Pascal Deweze

In de studio met een Belgische artiest. Deze week: Pascal Deweze.

‘Die teddybeer neemt een deel van de scherpte van de drums weg, je weet wel, van de weerkaatsing tegen die bakstenen muur. Speciale panelen voor een betere studioakoestiek kosten al snel honderden euro’s. Die beer, die ik in een kringloopwinkel heb gekocht voor zes euro, werkt even goed’, zegt Pascal Deweze, die u nog kent van Metal Molly, Broken Glass Heroes en Sukilove. In Studio Jezus heeft hij ook andermans werk al geproducet, onder meer dat van Bed Rugs, Krankland, The Van Jets en Creature with the Atom Brain, maar nu is hij druk aan het sleutelen aan zijn eigen solodebuut, Cult of Yes. ‘Het is mijn studio, dus ik heb alle tijd. Die vrijheid is fijn, maar ook gevaarlijk. Eerst ging het echt alle kanten uit, van instrumentaal tot Nederlandstalig. Na lang nadenken besloot ik een middenweg te zoeken tussen klassieke singer-songwritermuziek zoals die van Burt Bacharach en electronica à la Autechre. Akoestische instrumenten elektronisch programmeren en electronica akoestisch spelen: dat deden we ook al op de laatste Sukilove-plaat Drunkaleidoscope en het is de basis van Cult of Yes. In de wat stuurloze beginfase speelde ik alles op analoge drumcomputers, nu speelt mijn oude drumstel een hoofdrol. Dat klinkt traditioneler, maar ik kan veel expressiever zijn qua timing, timbre en textuur. Daarnaast zijn synths, uiteraard mijn stem en vooral Afrikaanse percussie belangrijk. Cult of Yes staat voor energetische ritmes en positieve vibes, ook thematisch. Hiervoor maakte ik intellectuele, donkere muziek. Daar is de tijd nu niet naar: de wereld zit op een gevaarlijk kantelpunt en er gaat al genoeg aandacht naar negatief gedoe.’