Bobbi Lu kickstartte haar carrière door van Londen naar Brugge te verhuizen

‘Bruges, where is that?’ Met die oprechte belangstelling begon voor Lucy Ryan uit Oxfordshire een jaar of negen geleden het verhaal van Bobbi Lu. ‘Ik woonde sinds mijn achttiende in Londen, maar ik voelde dat dat verhaal ten einde liep. Tijdens een trip doorheen Europa ontmoette ik een Belgische jongen die ik leuk vond en die in Brugge woonde. Een stad die ik niet meteen kon plaatsen. (lacht) Eind 2015 ben ik verhuisd.’

Ryan speelt al sinds haar zevende piano, maar in Londen bleek er weinig ruimte te zijn voor muzikale ontwikkeling: ‘Letterlijk: er paste geen piano in mijn kamertje.’ Dat veranderde toen ze zich in Brugge vestigde, waar er wél voldoende plaats was voor haar instrument. De keuze viel op een digitale Kawai CN 37. Ze begon liedjes te schrijven en tijdens de voorrondes van Sound Track in 2021 bracht ze die voor het eerst live als Bobbi Lu. Tijdens de finale van dat nationale muziekconcours – nog maar haar derde optreden – werd Ryan opgemerkt door de oprichter van Mayway Records, die als een blok viel voor haar met synths, samples en electronica verweven indiepop die etherische raakvlakken heeft met FKA Twigs en Thom Yorke. ‘Radiohead heeft me erg beïnvloed’, klinkt het. ‘En niet alleen omdat ze net als ik afkomstig zijn uit Abingdon, een shitty little town in het district Oxfordshire. Vooral hun onverschrokkenheid raakt me telkens diep.’ Op haar debuut Arrow, Four, dat deze week verschijnt, deelt Ryan met Yorke ook een voorliefde voor songteksten met een licht dystopische toets. ‘Ik heb veel inspiratie gehaald uit het boek Future Shock van Alvin Toffler. Een futurist die in 1970 al schreef over de verstrekkende gevolgen die de snelle technologische vooruitgang en de information overload hebben op ons welzijn en onze relaties.’

EEN WILLEKEURIGE QUOTE ‘Ik kan moeilijk inschatten waar ik binnen tien jaar zal staan. Maar ik zou wel graag een vogel willen.’

IN CONCERT op 26.10 in Ancienne Belgique, Brussel.