Ben Platt dingt met Diet Pepsi op de valreep mee naar de song of the summer. Vijf vragen over de bizarre en heel erg online cover van Addison Rae’s doorbraakhit.
Wat is er gebeurd?
Begin deze maand bracht Ben Platt een livecover van Addison Rae’s Diet Pepsi tijdens de Las Culturistas Culture Awards. Dat is een fake popculturele awardshow waarin comedians Bowen Yang en Matt Rogers onder meer de Most Amazing Impact in Film-award gaven aan ‘Jeff Goldblums borstkas in Jurassic Park’. Platt zelf ontving de Best News We Heard–award toen het nieuws bekend raakte dat hij een nummer zou zingen. De echte beloning voor Platt kwam later: in een week tijd werd zijn cover 3,3 miljoen keer beluisterd op TikTok. Niet veel later bracht hij de liveversie uit als single. Die ging op zijn beurt nog eens viraal.
Wie is Ben Platt nu weer?
Platt is in de eerste plaats een Broadway-ster. Hij won een Tony, Grammy en Emmy dankzij de coming-of-agemusical Dear Evan Hansen, waarin hij een scholier met sociale angsten vertolkt. Hij speelde ook de hoofdrol in de ietwat gefaalde filmversie, die onder vuur lag omdat de 27-jarige Platt als tiener moest doorgaan en zijn vader de film producete. Verder kunt u hem kennen van de Netflix-komedie The Politician, Richard Linklaters twintig jaar omspannende filmproject Merrily We Roll Along en als gay icoon. En nu dus ook een beetje als popster ad interim.
Wat is er zo bijzonder aan zijn Diet Pepsi?
Hij is erin geslaagd om een nummer over autoseks met je eerste lief te doen klinken als een erg vreemde en emotionele Broadway-ballade. Er is een strijkorkest. Er is de vibrato als hij zingt over hoe goed zijn kont eruit ziet in een ripped blue jeans. Er is de dramatische uithaal waarin hij smekend zingt dat hij Pepsi het liefst van ‘the fountain’ drinkt. Addison Rae kwam weg met de ietwat banale tekst omdat ze van cringey naïviteit haar identiteit heeft gemaakt. Uit de mond van Platt klinken die woorden vooral camp. En héél geinig. Of volgens Rogers ‘als een gay koortsdroom die harder gaat dan je ooit had durven te dromen’.
Wat heeft Kelly Clarkson hiermee te maken?
Volgens het internet heeft Ben Platt Addison Rae ‘ge-kelly-clarkson-ed’. Vrij vertaald: hij heeft het origineel in zijn blootje gezet en achterhaald gemaakt. De term doet al een decennium de ronde, sinds de zangeres in 2012 op tournee systematisch popnummers coverde en er laagjes jazz, rock en soul aan toevoegde. Dat werkte. Vandaag is The Kelly Clarkson Show, de ‘Kellyoke’ incluis (Kelly zingt een cover) aan zijn zesde seizoen toe. Haar interpretatie van Billie Eilish’ Happier Than Ever is goed voor 50 miljoen streams en haar versie van Radioheads Fake Plastic Trees werd door Rolling Stone geprezen vanwege ‘de toegevoegde dimensie’. ‘Kellyclarksonnen’ is niet zomaar een internetgrap. Het is een zakenmodel.
Wat vindt Addison Rae van de cover?
Zij noemt het heaven. Ze heeft gelijk.
