Voor de video van hun derde single Expectations, mét een vleugje Bonnie en Clyde, trokken Jente Pironet en Sarah Pepels van Portland naar het verlaten Noord-Frankrijk: ‘Voor wie het wil zien, is dat een charmante en romantische plek.’
Kerkklokken, een aanzwellende drone en een welgemikte slag op de cimbaal: meer hebben de fans van Portland niet nodig om te horen dat Expectations een heel ander beestje is geworden dan Pouring Rain, het akoestische dromenvangertje waarmee de band vorig jaar De Nieuwe Lichting van Studio Brussel won.
‘Dat hebben we al vaker te horen gekregen’, lacht Jente Pironet, samen met Sarah Pepels het hart van de groep. ‘Dat betekent dat mensen in onze vorige nummers al een eigen sound konden herkennen, en dat is natuurlijk een compliment. Deze single moest sowieso iets anders worden: we willen niet altijd de zeemzoete popband zijn of als knuffelrock worden bestempeld. Dan liever een keertje over the top gaan, maar nog steeds met onze samenzang op het voorplan.’
‘Voor wie het wil zien, is Verdun een charmante en romantische plek.’
‘Empathy / Nothing more’, opent Pironet het nummer, maar zelfs dat lijkt er niet in te zitten voor de hoofdrolspelers van Expectations. ‘Het gaat voor mij over twee personen in een onvoorspelbare relatie, die elkaar totaal niet begrijpen. Ze halen elkaar soms naar boven, maar minstens even vaak weer naar beneden. Klinkt misschien wel heel open, maar ik ben sowieso geen Lou Reed of Bob Dylan die in zijn nummers afgeronde verhalen vertelt. Dan laat ik de invulling liever over aan de luisteraar.’
Voor de clip trokken Pepels en Pironet naar het Noord-Franse Verdun, waar die laatste ooit belandde als lifter. ‘Voor wie het wil zien, is het een charmante en romantische plek, maar tegelijk zijn de dorpjes errond verlaten en kil. Er is niemand op straat. Perfect om een video op te nemen dus’, lacht Pironet.
Voor de regie tekende Michiel Venmans, die eerder al clips filmde voor Marble Sounds, David Ngyah en Blackwave. Hij kreeg de opdracht om vooral op sfeer in te zetten en stelde een mozaïekachtige video samen met veel korte shots, nu eens in zwart-wit met zicht op de velden, dan weer in nachtelijk blauw. ‘Michiel is echt een van de meest beloftevolle videomakers in ons land. Hij zou nog weleens hoge toppen kunnen scheren’, zwaait pironet de loftrompet.
Hoe hoog Portland zelf nog mag mikken dit jaar, weten we wellicht in oktober, wanneer de groep haar debuut uitbrengt. ‘De eerste helft is klaar, de rest nemen we in de zomer op. Vlekkeloos verloopt het allemaal niet, maar het is wel ontzettend boeiend.’
