Niet alle muziek geurde in 1969 naar patchoeli. Een zomer lang belichten we de vreemdere klanken die toen op vinyl gestanst werden en vandaag nog altijd swingen. Deze week: The Stooges van The Stooges.
De groep
In 1967 opgericht in Ann Arbor, Michigan door podiumbeest James Osterberg, alias Iggy Pop (die zich liet inspireren door Jim Morrison van The Doors), met de broers Ron en Scott Asheton op gitaar en drums en Dave Alexander op bas.
De plaat
Veertien maanden na hun eerste liveshow op een Halloweenfeestje van stadsgenoten MC5, en een jaar nadat de band een contract tekende bij Elektra Records, verscheen hun debuut op 5 augustus 1969. John Cale, kort daarvoor opgestapt bij The Velvet Underground, nam tijdens de opnames in New York de honneurs waar aan de knoppen.
Tien dagen voor in Woodstock de hoogmis van de hippiecultuur begon, releasen The Stooges hun blauwdruk van de punkrock.
Het geluid
Rauw, losbandig, nihilistisch en primitief. Tien dagen voor in Woodstock de hoogmis van de hippiecultuur begon, releasen The Stooges hun blauwdruk van de punkrock. Met zijn smerige, wurgende riffs was Ron Asheton de tegenpool van virtuozen als Jimi Hendrix en Eric Clapton. Aan broer Scott is nooit een metronoom verloren gegaan, maar zijn tribale drumritmes in songs als 1969 en Little Doll vormen de ideale springplank voor Iggy om zich te lanceren als een kruising tussen de jonge Mick Jagger en een hondsdolle dobermann. The Stooges swingden niet, ze zwalpten of raasden, als dronken neanderthalers op oorlogspad. Peace, love, and harmony? Héél ver weg. ‘Onze grootste invloed was dat we een einde maakten aan de sixties’, zou Iggy later zeggen.
De quote
‘Well it’s 1969, okay/ All across the USA/ It’s another year for me and you/ Another year with nothing to do’ (uit 1969) .
De impact
‘Their music is loud, boring, tasteless, unimaginative, and childish. I kind of like it’, pende Edmund Ward destijds in Rolling Stone. Andere critici reageerden eerder vijandig op de bende losgeslagen nozems, en ook het grote publiek liet zich niet bekoren. Creem, een muziekblad uit Detroit, sloeg echter de nagel op de kop: ‘This is probably the guitar style of the future.’ Vandaag worden The Stooges, samen met MC5 en New York Dolls, beschouwd als de peetvaders van de punk, een voorbeeld voor bands als Ramones en Sex Pistols, die in 1976 een cover van No Fun op de B-kant van hun single Pretty Vacant zetten. Zonder The Stooges ook geen The Birthday Party of The White Stripes. ‘That really changed my life’, vertelde Jack White ooit, over de keer dat hij The Stooges uit een vuilniscontainer viste.
