Met twee label nights in de AB Club op donderdag en vrijdag viert het Brugse jazzlabel WERF zijn 30e verjaardag. ‘Wij zijn de archivarissen van gouden generaties.’
Twee dagen, zes concerten, van pianowonder Alex Koo tot de punkjazz van Echoes of Zoo (foto): het verjaardagsfeestje van het WERF-label in de AB belooft vonken te geven.
Dertig jaar bestaan het Brugse label én de concertspin-off JazzLab. Hun belang voor de Belgische scene valt moeilijk te overschatten. Al die jaren kreeg Belgisch talent studiotijd én tournees van Koksijde tot Genk.
Intussen zijn de wegen van het platenhuis en de concertpromotor gescheiden, maar het begon allemaal in de Werfstraat in Brugge, waar kunstencentrum De Werf is gevestigd. Sterkhouder Rik Bevernage had in 1993 een missie.
Veel muzikanten die experimentele, hedendaagse jazz maakten vielen uit de boot. De Werf wilde hen wél laten horen.
‘Rik had het in de eerste jaren van het label altijd over een gouden generatie in de Belgische jazz. Die wilde hij documenteren en een podium geven’, vertelt Benny Claeysier, de huidige labelbaas. ‘Veel muzikanten die experimentele, hedendaagse jazz maakten vielen uit de boot. Het kunstencentrum wilde hen wél laten horen. De eerste vraag om samen te werken kwam van pianist Kris Defoort, die Sketches of Belgium uitbracht. Dat was zó’n succes dat de vraag vanuit de scène groter en groter werd. Zo is het label ontstaan.’
‘Vanuit dezelfde redenering is ook JazzLab er gekomen. De Werf wilde de jazz uit de kroegen halen en in een professionele omgeving presenteren aan een publiek dat niet alleen komt voor de sfeer en de drank.’
In 2002 kwam de grote jubileumbox The Finest in Belgian Jazz uit, met Aka Moon, Ben Sluijs, het Brussels Jazz Orchestra met Bert Joris… Wie stak er van die generatie bovenuit voor jou?
Benny Claeysier: Ik ben er pas in 2008 bij gekomen, maar een van dé grote releases van begin jaren 2000 was voor mij Out of the Night van pianist-percussionist Chris Joris (zie kader).
We dreigden een nieuwe gouden generatie te missen: Lander Gyselinck, Fulco Ottervanger, Bram De Looze, Nathan Daems.
Het label zocht aanvankelijk naar een Europese sound. Als er al eens werd afgeweken van de klassieke jazz koos WERF voor Europese geïmproviseerde muziek. Toen jij na het overlijden van Rik Bevernage in 2018 aan het roer kwam, ben je eigen accenten gaan leggen.
Claeysier: Er was een generatiekloof tussen Rik en mij, we verschilden zo’n dertig jaar. Rik was erg into Europese geïmproviseerde muziek, en had uitgesproken ideeën over wat hij wilde uitbrengen.
Ik had veel bewondering voor hem, maar vaak hadden we verhitte discussies. Ik had het gevoel dat we een nieuwe generatie aan het missen waren: Lander Gyselinck, Fulco Ottervanger, Bram De Looze, Nathan Daems. Zij zochten andere hybrides op, met elektronica, cross-over, Indische muziek… Daarover lagen we geregeld in de clinch. Langzaamaan ben ik die muzikanten toch gaan aantrekken, omdat we de boot dreigden te missen.
Ik herinner me nog goed hoe bands zoals De Beren Gieren en Stuff beleefd bedankten, omdat we een oubollig imago hadden. Toen wist ik: hier moet iets veranderen, anders bloeden we dood.
We werken nu op twee sporen: we houden de vinger aan de pols met de nieuwe cross-overs, en tegelijk behouden we de banden met de vorige generatie. Wij doen niet aan leeftijdsdiscriminatie. Als Kris Defoort, die nog altijd bijzonder interessante muziek maakt, met een voorstel komt, is hij nog altijd welkom.
Zou het label levensvatbaar kunnen zijn zonder subsidies?
Claeysier: Nee. De inkomsten zijn goed: in tijden waarin de muziekbusiness klappen kreeg, zijn we overeind gebleven, zelfs gestegen. Maar we kunnen het label niet runnen vanuit een commerciële logica.
Kijk, wij willen een soort archief zijn voor wat er vandaag reilt en zeilt in de scene. We staan in voor de overlevering, zoals musicoloog Alan Lomax dat deed met de volksmuziek in de VS.
En dan is JazzLab niet het archief, maar letterlijk het laboratorium daarvan.
Claeysier: Precies. Mettertijd is JazzLab verzelfstandigd, los van het label (het valt nu onder het Mechelse KC Nona, nvdr). Wat goed is. We zijn heel compatibel, maar het is niet meer zo dat elke WERF-release automatisch een JazzLab-tournee krijgt.
Tekst door Bart Cornand
De favoriete platen van de labelbaas
1. Chris Joris – Out of the Night (2002). Claeysier: ‘Dit album is heilig voor me.Het heeftvoor mij veel deuren geopend, en ik ben altijd fan gebleven. Net voor de zomer van 2023 hebben we de plaat voor het eerst op vinyl uitgebracht, en nu lanceren we Chris’ nieuwe album, Until the Darkness Fades, wat eensoort vervolg hierop is.’
2. Schntzl – Schntzl (2016). ‘Het debuut van pianist Hendrik Lasure en drummer Casper Van De Velde is voor mij van grote emotionele waarde. Hendrik groeide op in de Werfstraat in Brugge, waar we gevestigd zijn. Op zijn elfde kwam hij naar onze maandelijkse jams. Wat een uitzonderlijk talent. Hij was 16 toen we hun debuutplaat uitbrachten, Casper was 17. Een belangrijke plaat, die het zelfs tot op Studio Brussel heeft geschopt.’
3. Ragini Trio ft. Bojan Z & Sawani Mudgal – Peace the New Jazz (2019). ‘Dit is de Indiase band van Nathan Daems en Lander Gyselinck. Nathan heb ik ontdekt ten tijde van zijn klassieke jazzkwintet met Fulco Ottervanger – we hebben toen Praten dialect uitgebracht. Voor Peace the New Jazz hebben we zijn band een residentie van tien dagen aangeboden, en heb ik voor het eerst de hele ondersteuning gedaan. Als je het hebt over een nieuwe gouden generatie: dit is ze.
Donderdag 21/09, AB Club, Brussel: Don Kapot, Alex Koo, ODIL feat. Nina Kortekaas
Vrijdag 22/09, AB Club, Brussel: Echoes of Zoo, Esinam, Uma Chine
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier