20 jaar ‘Hey Boy Hey Girl’ van The Chemical Brothers, dancehit mét een Belgisch tintje

Wat hebben The Chemical Brothers gemeen met Bloodhound Gang? Wat was de impact van Hey Boy Hey Girl, en hoe zat dat nu weer met de Belgische connectie?

Party like it’s 1999 – het kan ook zonder Prince, en wel volgende week op de Lokerse Feesten, met The Chemical Brothers. Precies twintig jaar na hun grote doorbraak blijft het Britse duo een publiekstrekker.

Een mens wordt in geen enkel ander muziekgenre zo snel oud als in het dancewereldje, maar Tom Rowlands (48) en Ed Simons (49) blijken nog niet aan hun vervaldatum toe. Drie maanden geleden, tweeëntwintig jaar na hun debuut Exit Planet Dust, brachten ze nog No Geography uit, hun negende album. Wanneer ze naar Lokeren afzakken is dat behalve met oogverblindende visuals dan ook met een catalogus vol hits, en eentje steekt daar met kop en schouders bovenuit: Hey Boy Hey Girl, dé festivalhymne in de zomer van 1999. Het is de eerste single uit Surrender, hun derde plaat, en het is The Chemical Brothers op hun pompendst – een technobeat, een acid house-riedel, een hiphopsample. Rechttoe rechtaan, maar catchy genoeg voor de radio. ‘We maakten Hey Boy Hey Girl om op zaterdag rond twee uur ’s nachts in een club te spelen’, vertelde Tom Rowlands onlangs aan NME. ‘Maar we wilden iemand die op dinsdagnamiddag in de auto zat diezelfde energie doen voelen.’

Hey Dance Hey Rock

‘De power die je nodig hebt op de dansvloer, met de fijngevoeligheid van popmuziek, dát was de kracht van het nummer’, zo beschrijft ook Edwin Korver het, destijds samen met Kim Mathijs het dj-duo Ed & Kim en tegenwoordig labelmanager bij NEWS. ‘Als liefhebbers van breakbeats draaiden wij The Chemical Brothers al langer, maar toen zaten zij nog in het vakje ‘alternative dance’, ergens tussen de alternatieve rock en de voornamelijk op house geënte geluiden die je toen in de discotheken hoorde. Maar toen Hey Boy Hey Girl was verschenen, begon iederéén hun muziek te draaien.’

1999 was het jaar waarin Ed & Kim aan de slag gingen als samenstellers van Switch, het danceprogramma dat bij Studio Brussel Teknoville moest opvolgen. Toenmalig producer en huidig StuBru-nethoofd Jan Van Biesen herinnert zich Hey Boy Hey Girl als een sleutelmoment: ‘The Chemical Brothers zijn afkomstig uit Manchester, waar bands als New Order en Happy Mondays al langer de werelden van de gitaar en de elektronica met elkaar verbonden. De Big Beat-beweging, waar The Chemical Brothers samen met Fat Boy Slim en labels als Wall Of Sound de pioniers van waren, was daar een uitloper van. Zowel op de radio als op de dansvloer waren de nineties een interessant decennium. Het was een tijd van cross-over, van toenadering tussen verschillende genres. In België heeft Studio Brussel daar mee een rol in gespeeld, maar met Hey Boy Hey Girl werd die brug tussen het dance- en het rockpubliek definitief op wereldschaal geslagen.’

The Chemical Brothers waren niet de enige Britse dance-act die in 1999 zijn grootste hit scoorde. Ook Basement Jaxx, Death In Vegas en Fatboy Slim gingen mainstream – de Brits e premier Tony Blair gebruikte Praise You van die laatste zelfs tijdens een groot partijcongres. En in de VS transformeerde Moby met het album Play van technonerd tot wereldster. Dance maakte de sprong naar de pop. The Chemical Brothers verzilverden hun boerenjaar met passages op Woodstock ’99, Glastonbury en Rock Werchter, waar ze op de eerste dag het hoofdpodium mochten afsluiten. In de coulissen stond minstens één Vlaming met gemengde gevoelens toe te kijken: Maurice Engelen, met Praga Khan die dag ook op de affiche.

Plagiaat

Dé hook van Hey Boy Hey Girl is het refrein, gesampled uit The Roof Is on Fire, in 1984 een nummer van de hiphoppioniers Rock Master Scott & The Dynamic Three – dezelfde song waar Bloodhound Gang drie jaar voor Hey Boy Hey Girl het refrein voor hun hit Fire Water Burn gingen halen. Maar de kick en de hele cadans van de song vertonen wel érg veel gelijkenissen met I Sit on Acid, een single uit 1988 van Lords Of Acid, die andere groep van Engelen. En dat was de Kempenaar niet ontgaan. ‘Ik had in die dagen nog mijn label Antler Subway en zat enkele weken voor Rock Werchter aan mijn bureau naar Studio Brussel te luisteren, toen ik voor de eerste keer Hey Boy Hey Girl hoorde’, herinnert hij zich. ‘Mijn eerste reactie was: tiens, iemand heeft een toffe remix van I Sit on Acid gemaakt. Het was gewoon een kopie’, zei Engelen in Belpop.

In de backstage van Werchter gaat hij verhaal halen bij Rowlands en Simons. ‘Ze ontkenden het niet, maar gingen er nogal laconiek mee om. “We luisteren toch allemaal naar anderen?” was hun reactie. In zekere zin hadden ze gelijk. Ik had geen been om op te staan. Wie zonder zonde is, werpe de eerste steen, zoals het in de Bijbel staat. (lacht)No hard feelings, aldus Engelen, die dit jaar dertig jaar Praga Khan viert. ‘Ik heb respect voor The Chemical Brothers en hun muziek. Daar zitten geniale dingen tussen. En wat Hey Boy Hey Girl en I Sit on Acid betreft: ik had zelf maar zo slim moeten zijn om er een eigen, vernieuwende draai aan te geven.’