Veerle Malschaert worstelt in ‘Verlicht mij’ met zichzelf, haar puberzoon, de zorg om haar ouders én – vooral – de almaar veeleisender wereld waarin we leven. Gelukkig levert dat geen donkere comedyshow op maar een voorstelling vol lachsalvo’s (en lichtjes).
‘Wil iedereen mijn gotverdomme eens gerust laten?!’ met die schreeuw opent Veerle Malschaert haar voorstelling. Onder het enige lampje dat niet dooft wanneer ze eronder gaat staan, gekleed in witte djellaba. Dat witte kledingstuk is een overblijfsel van haar reis naar Marrakech. Dat moest een relaxvakantie worden maar het werd een enerveervakantie want niemand liet Malschaert met rust. Iedereen wilde haar iets verkopen. En thuis wil iedereen haar iets vragen, of een boete aansmeren omdat ze weer ergens gaat, staat of rijdt waar ze niet langer mag staan, gaan of rijden.
De frustratie drupt in dikke druppels van de scène. Gelukkig gaat dat gepaard met minstens evenveel stevige humor. Haar situatie is herkenbaar maar ook hilarisch en dus louterend.
Daarnaast vertelt ze – als bijna vijftiger – ook over haar oudere wordende ouders, over haar vader die er intussen niet meer is. En haar moeder die mentaal steeds meer wegkwijnt in een woonzorgcentrum. Ze gaat geregeld op bezoek met haar kinderen die ietwat achterdochtig naar de oudjes kijken. Oudjes met steeds minder te doen maar steeds meer tijd voor het belangrijkste: gewoon contact maken met elkaar. Dat mist ze buiten het woonzorgcentrum meer en meer.
Het maakt Verlicht mij tot een bomvolle hartuitstorting van iemand die, zoals velen, anno 2024 vele bordjes in de lucht moet houden. Het is een komieke wervelstorm die elke toeschouwer ervan overtuigt: je staat niet alleen in het vechten met de ratrace.
De dag na de première in Antwerpen ontvingen we een mailtje van Malschaert om te zeggen dat de voorstelling normaal geen twee uur duurt maar dat ze alles te lang heeft willen uitleggen. Te lang? Twee uur is lang. Maar nauwelijks te lang met zo’n flamboyante drama queen op het toneel. Malschaert speelt met zoveel overgave, oprechte zelfrelativering, echt verdriet en bloedhete frustratie dat het publiek aan haar lippen hangt.
Verdomme, Veerle Malschaert is zonet bevallen van een van haar strafste comedyshows.
Omdat ze zo’n ontwapenende comédienne is die de frustraties, twijfels, tranen van velen in groteske zinnen giet die vlot bekken, bij momenten zelfs heerlijk zinnen en doen wat sterke comedy doet: de boel ontmijnen en in het delen van al dat onbegrip ineens wat meer begrip zien voor elkaar. (Nadat je de lachtranen hebt weggeveegd.) Verdomme, Malschaert is zonet bevallen van een van haar strafste comedyshows.
Verlicht mij van Veerle Malschaert reist tot 25 april door het land. veerlemalschaert.be
Dit graag gelezen? Lees dan ook: Het culturele menu van Veerle Malschaert
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier