‘Toen ik als een ventje van zeven Leo Martin zag spelen, wist ik: dit wil ik ook!’: Warre Borgmans vertolkt Gaston Berghmans

Warre Borgmans kruipt in de huid van de legendarische komiek Gaston Berghmans voor Gaston en Leo – De Hommage Musical.

In de jaren zeventig en tachtig was Gaston en Leo het bekendste comedyduo van België. De sketches van scheepshersteller Gaston Berghmans en muzikant Leo Martin brachten duizenden, zo niet miljoenen mensen aan het lachen. Onder hen ook acteur Warre Borgmans (Het eiland, Blinker, Kulderzipken), die piepjong was toen hij hen voor het eerst zag optreden, toen nog elk apart.

Warre Borgmans: Ik was een ventje van zeven toen ik Gaston zag spelen in het legendarische baancafé De 14 Billekens in Zandhoven. Tussen de dansnummers waren er sketches van onder meer Yvonne Verbeeck en Gaston Berghmans. Leo Martin zag ik in diezelfde periode met zijn orkest in Het Witte Paard in Blankenberge. Hij deed veel meer dan klarinet spelen, hij speelde alle sketches. Ongemeen komisch, en wat een energie! Ik zag hem en wist direct: dit is het. Dit wil ik ook!

Twijfelde je toen regisseur Frank Van Laecke je vroeg om Gaston te spelen?

Borgmans: Nee. Er is altijd wat schroom om zulke iconen te vertolken. Maar het script is zo goed dat ik niet twijfelde. Frank schreef het script met Kobe Van Herwegen, die vorig jaar het boek Gaston en Leo. Met lach en traan publiceerde. Hij verzamelde alles: foto’s, affiches, brieven, platen. Hij praatte uitvoerig met de dochters van beide komieken. Hij had zo veel materiaal dat hij wist: hier zit een voorstelling in. Jurgen Delnaet en ik spelen Leo en Gaston. We imiteren hen niet. We spelen de gewone Gaston en Leo die sleutelen aan hun sketches – zoals de klassieker over Joske Vermeulen. Het publiek zit als het ware op de achterbank terwijl wij door hun leven razen. Maar we spelen wél met – zoals Frank het zegt – het ‘parfum’ van hun humor in ons spel.

Toen ik als een ventje van zeven Leo Martin zag spelen, wist ik: dit wil ik ook!

Het was niet altijd koek en ei tussen hen.

Borgmans: Gaston was vrij dominant, en een perfectionist. Er is even een breuk tussen hen geweest toen Gaston in 1988 zonder Leo optrad in Middelkerke. Dat maakt van ons stuk ook een verhaal over een onverwoestbare vriendschap.

Zag ik dat goed op de persfoto’s, eren jullie hen vanop een showtrap?

Borgmans: Ja, met een liveorkest dat ons begeleidt terwijl we enkele van hun liedjes brengen. We willen het publiek niet verzwelgen in nostalgie. We willen laten voelen hoe Gaston en Leo jong en oud verbonden met een lach en een traan. Het ensemble dat ons omringt op dat podium, bestaat vooral uit twintigers. Zij kennen al hun legendarische sketches. Dat zegt toch genoeg?