Van Thielen en Baúl zijn zo gek op de Urbanusfilms ‘Koko Flanel’ en ‘Hector’ dat ze een van de films naspelen in ‘Badje vol met stroop’. Het publiek beslist welke film het wordt.
Er waren eens een kathedraal van een lijf en een lijf dat een excellente transformatiemachine is. Die twee lijven belandden samen in een hotelkamer in Diksmuide. De lijven deden zich daar te goed aan een nacht Urbanusfilms. Het resultaat van die nachtelijke Urbanusorgie is het amusante Badje vol met stroop. De anekdote wordt aan het begin van de show in geuren en kleuren verteld door de boomlange Guga Baúl en speelvogel Jonas Van Thielen, elk gekleed in een strakke en zwarte versie van het typische ‘Urbanusuniform met bretellen’.
De energie waarmee de twee de scène vol vogelhuisjes op stuiteren, is heerlijk om te zien. Maar aanvankelijk is het ook verwarrend.
Baúl en Van Thielen werden beide geboren in 1986. Naast dat geboortejaar delen ze een liefde voor Urbanus en voor het podium. Ze bespringen die bühne als vaders die te lang niet meer mochten… De energie te midden de vogelhuisjes – een verwijzing naar het beroep van Placide aka Urbanus in Koko Flanel -, is heerlijk om te zien. Maar aanvankelijk is het ook verwarrend.
De twee doen er behoorlijk lang over om uit te leggen wat ze van plan zijn. ‘Hector of Koko Flanel spelen voor u!’ Van zodra ze dat plan daadwerkelijk uitvoeren met behulp van een scherm, een camera, een tafel, veel foto’s én heel veel zotternij, schakelt de voorstelling eindelijk een versnelling hoger. Tot dan rijgen de twee de te flauwe grappen iets te gretig aan elkaar en banjeren ze over het podium als twee hanen zonder kop die te vaak en te zinloos uitweiden. Gelukkig brengt de Urbanusfilm structuur. Klein probleempje: wie geen idee heeft waarover Koko Flanel of Hector gaat en wie er allemaal in opdraaft, mist toch wat voorkennis om ten volle van de fratsen van Baúl en Van Thielen te genieten.
Wie geen idee heeft wat Koko Flanel of Hector is, mist wat voorkennis om ten volle van de fratsen van Baul en Van Thielen te genieten.
De twee zijn vleesgeworden encyclopedieën van de Vlaamse televisie-, film- en muziekgeschiedenis. Dat levert, naast soms iets te veel ‘namedropping’, een zondvloed hilarisch gevatte imitaties van Baúl op. Van Jan Becaus via Danny Verstraeten, Warre Borgmans, Isabelle A, Bart Peeters en Helmut Lotti tot Stijn Meuris of Eddy Wally. Hij zet ze allemaal in een fractie van een seconde voortreffelijk neer. Zijn imitatie van de filosofische Peter De Graef popt tijdens de show op de meest fantastische momenten op, soms doldwaas én heel soms zelfs ontroerend.
Gaandeweg gebruiken de twee de structuur van de film steeds meer om eigen sketches te brengen, op de loopband of tijdens een doldwaze lintendans. Dan is Badje vol met stroop echt op z’n best. Enkele keren neemt Baúl de gitaar op de knie. Helaas zingen de twee dan een nummer dat teleurstellend kabbelend en vlak is, zowel qua tekst als qua songstructuur. Dit duo kan o zo veel beter!
Hoe meer de twee glimpen van zichzelf laten zien, hoe scherper en beter de grappen worden. Bij elke flauwe al dan niet geïmproviseerde grap moet er chocomelk gedronken worden uit een glas dat zo groot is als een emmer. Die speelsheid zorgt voor de heerlijkste momenten.
Dit zijn twee raspaarden die als geen ander kunnen improviseren, spelen en zingen en daarbij moeiteloos switchen tussen cabaret, circus en live filming. Ze binden zichzelf nog iets te vast aan hun nostalgie en Urbanusheld-van-weleer. Hoe meer ze zich losfietsen van die held, hoe geestiger de voorstelling. Zagen we hier een komisch duo in wording? De toekomst zal het uitwijzen. Het potentieel is er, en de goesting ook. Op het podium en in de zaal.
Badje vol met stroop reist tot 25 mei 2023 door het land. gugabaul.be
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier