Theater Aan Zee opent met l’Absolu: een (letterlijk) adembenemend circusspektakel

Tot en met 10 augustus bezet festival Theater Aan Zee Oostende met theater, dans, circus en concerten van aanstormend talent en gevestigde waarden. Het Franse gezelschap Les Choses de Rien trok de karavaan op gang met een (letterlijk) adembenemend circusspektakel.

‘Het is in deze silo pikdonker, warm, er zal vuur zijn en mensen met hoogtevrees wachten best om als laatste binnen te gaan. Want dan zit je minder hoog.’ Met die o zo geruststellende woorden ontvangt de crew van compagnie Les Choses de Rien het publiek aan de silo. ‘Aan de silo’, jawel. Deze Franse circusartiesten halen niet alleen acrobatentoeren uit met hun lichamen. Ook de ruimte waarin ze die acrobatentoeren uitvoeren, moet eraan geloven.

‘Het is er pikdonker, warm, er wordt met vuur gewerkt en mensen met hoogtevrees wachten best om als laatste binnen te gaan. Want dan zit je minder hoog.’ Met die o zo geruststellende woorden wordt het publiek ontvangen.

Voor l’Absolu bedacht regisseur en acrobaat Boris Gibé – bijgestaan door een architectenteam én een ingenieur – een silo met een beweegbare, stalen vloer. In die silo zijn de toeschouwerszitjes tegen de spiraalvormige trap – langsheen de wand gebouwd – geklapt. Wie op de vloer staat, ziet een opwaartse spiraal van toeschouwershoofdjes. Maar als toeschouwer heb je een even spectaculair zicht.

Als er licht is, tenminste. Want de show start in absoluut duister. Paniek ontstaat niet. Omdat een subtiele soundscape je zacht doorheen die donkerste momenten loodst. Net wanneer je ogen beginnen te wennen aan het duister, licht het plafond op. En ook dat plafond blijkt beweeglijk. Én doorzichtig. Je ziet eerst water, secuur belicht waardoor het haast een videogame lijkt. Dan begint het plafond heftig te bewegen en merk je dat een man opgesloten lijkt in dat waterplafond. Hij beweegt almaar wilder. Tot hij valt. Of geboren wordt? De acrobaat hangt (uiteraard) aan een stevig touw en kan dus rustig neerzijgen naar de bodem. Die bodem… Hier stoppen we. Meer verklappen we echt niet.

Les Choses de Rien speelt vervolgens met steengruis, spiegels, een galant, houten stoeltje, sigaretten, vuur, aambeelden, net niet uit elkaar vallende boeken, véél rook en lichteffecten. Die rook beneemt je heel even letterlijk de adem – héél even, want er wordt onmiddellijk verse zeelucht in de silo gestuwd – maar de overige beelden zijn adembenemend in hun combineren van ijzersterke (lucht)acrobatie en een spectaculaire scenografie.

l’Absolu radicaal vernieuwd circus dat je in absolute verwondering de silo uit stuurt.

De nummertjes volgen elkaar soms net iets te netjes op en soms wordt iets te veel gestoeid met het acrobatische kunnen. Maar bovenal is L’Absolu radicaal vernieuwend circus dat je in absolute verwondering de silo uit stuurt. Daarnaast is het méér dan een (letterlijk) adembenemend circusspektakel. De show suggereert door het gestoei met water, vuur, aarde en lucht ook een verhaal. Het verhaal van de kleine, kwetsbare mens die vecht tegen en gebruikt maakt van de natuurelementen. En die onvermoeibaar zijn dromen blijft najagen. De droom om te vliegen als een vogel, bijvoorbeeld…

L’Absolu is een gedroomde opener van een festival dat tien dagen lang verwondering najaagt. Bovendien is het simpelweg een van de meest inventieve circusvoorstellingen die momenteel te zien is.