‘Le Nozze di Figaro’ is onbeschaamde feelgoodopera

Regisseur Tom Goossens haalt alles uit de stockkasten van Opera Ballet Vlaanderen om van Le Nozze di Figaro een grappige én muzikaal uitmuntende belevenis te maken. Missie geslaagd.

Tom Goossens is nog net geen dertig. Wolfgang Amadeus Mozart was net dertig toen hij Le Nozze di Figaro in 1786 schreef. Het is de leeftijd waarop talent piekt. Mozart componeerde lyrische muziek bij een meesterlijke komedie van de Franse schrijver Pierre Beaumarchais. Daarin dwarsbomen alle personages – om uiteenlopende redenen – het huwelijk tussen de bediendes Figaro en Susanna. Als regisseur moet je een perfect evenwicht vinden tussen de kolder van het verhaal en de schoonheid van de muziek. Tom Goossens vindt een uiterst amusant evenwicht.

Als regisseur van Le Nozze di Figaro moet je een perfect evenwicht vinden tussen de kolder van het verhaal en de schoonheid van de muziek. Tom Goossens vindt een uiterst amusant evenwicht.

Zijn methode? Back to basics. Dat is zowat zijn mantra. Goossens scoorde voor het eerst in 2017 met zijn regie van Mozarts Don Juan. Die voorstelling ging tijdens Theater aan Zee 2017 in première in een scheepsloods. Te midden het scheepsmateriaal schoven Goossens en zijn kompaan, pianist Wouter Deltour, een buffetpiano en wat houten decorstukken. Voorts omringden ze de zangers met enkele speelse acteurs. Zo bleek dé formule om opera toegankelijk, amusant en overweldigend te maken, gevonden.

Intussen richtten Goossens en Deltour het collectief De Schone Compagnie op. Sindsdien timmeren ze aan een almaar bloeiender carrière in de muziektheaterwereld. Le Nozze di Figaro regisseren in Opera Ballet Vlaanderen is een mijlpaal in die carrière. Goossens doet waarin hij steengoed is: hij stript Mozarts opera van alle narratieve overdaad. En hij poot naast enkele uitmuntende zangers ook twee acterende speelvogels – met name Stefaan Degand en Eva Van der Gucht – op de bühne.

Die bühne ligt bij aanvang vol netjes geordende raamkozijnen, deuren, kisten, doeken. Speelmateriaal! De personages plus het koor lopen er in hun (weelderig) ondergoed bij. Alles komt uit de stock van Opera Ballet Vlaanderen. Voilà. Door die ‘basic’ vormgeving doorprikt Goossens meteen het ‘verheven’ karakter dat soms aan opera kleeft.

Dit betekent allerminst dat de regie slordig of nonchalant is. Goossens is een zeldzaam goede acteursregisseur. Hij wéét hoe hij zowel acteurs als operazangers op een ontspannen, ongedwongen manier over de scène moet laten flaneren. Het zorgt ervoor dat deze Le Nozze di Figaro blaakt van het spelplezier. Daarenboven slaagt Goossens er feilloos in om alle ruimte aan de wonderschone muziek te geven zonder dat het spel stopt.

Met deze Le Nozze di Figaro bewijst Goossens dat hij ook in grotere zalen het operarepertoire met flair de 21^ste eeuw weet binnen te loodsen.

Deze Le Nozze di Figaro duurt drie uur maar is allerminst een lange zit. Goossens en zijn ploeg trakteren je op drie uur schoonheid en humor. Het verhaal is dunnetjes en de moraal van dat verhaal – kritiek op de klassensamenleving – komt maar matig uit de verf. Maar de manier waarop Goossens dat verhaal mits sprankelende muziek en geestig spel opvoert, is absoluut de moeite waard. Met deze Le Nozze di Figaro bewijst Goossens dat hij ook in grotere zalen het operarepertoire met flair de 21^ste eeuw weet binnen te loodsen.