Klaarkomen op scène? Geen probleem voor sopraan Sarah Defrise in ‘I hate new music!’

I love new music is een onewomanshow die met veel gevoel voor humor een ode brengt aan hedendaagse, atonale muziek. Klaarkomen op scène? Geen probleem voor Sarah Defrise. Je verlaat de zaal en denkt ‘I love new music, dankzij Sarah Defrise’.

‘Madeleine!’, smeekt Defrise terwijl ze doet alsof ze op de piano een prachtige pianosonate van Chopin speelt. Vervolgens vertolkt ze een duidelijk gecharmeerde Madeleine. Dan toont ze hoe diezelfde Madeleine zich zou gedragen als een postmoderne componist zoals Arthur Schopenhauer een atonale melodie ter ere van Madeleine zou componeren. ‘Madeleine?’ Waar ben je?, klinkt het nadien verweesd. Ze oogst gelach. En dat doet ze niet voor het eerst, noch voor het laatst.

Defrise is een van de meest avontuurlijke én getalenteerde sopranen uit ons land die met evenveel plezier klassieke rollen vertolkt als gedurfde zijwegeltjes inslaat.

Want Sarah Defrise is een van de meest avontuurlijke én getalenteerde sopranen uit ons land die met evenveel plezier klassieke rollen vertolkt als gedurfde zijwegeltjes inslaat. Deze I hate new music! is zo’n zijwegje dat ze samen met regisseuse Natacha Kowalski in slaat. Zij speelt de solo soms in het Frans, soms in het Engels.

Ze komt op, gekleed in een koket zwart glitterpakje en met een guitig vlechtknopjeskapsel. Ze wil het hebben over de haat-liefdeverhouding voor nieuwe muziek, het feit dat niemand gelooft dat ze van zingen kan leven en dat haar vrienden verwachten dat ze zal zingen op hun trouwfeest. Gratis, uiteraard.

Ze selecteerde enkele prachtige werken van hedendaagse componisten. Ze vertelt dat deze werken bovenal een avontuur zijn voor zanger én voor publiek. Een avontuur met hetzelfde doel: de veerkracht en mogelijkheden van de menselijke stem in volle virtuositeit etaleren. Dat komt, bijvoorbeeld, prachtig tot uiting bij de vertolking van Cathy Berberians Stripsody waar ze de geluiden zingt bij striptekeningen die tot een guitige zwart-wit videoanimatie zijn verwerkt door Ciné3D. Ook onvergetelijk en ijzersterk is haar virtuoze vertolking van Erwin Schulhoffs Sonata Erotica waarin ze een vrouw vertolkt die een machtige aria slaakt telkens ze klaarkomt. Klaarkomen op scène? Dat is geen probleem voor Sarah Defrise.

Je verlaat de zaal en denkt I love new music, dankzij Sarah Defrise.

Want Defrise heeft een aanstekelijke présence, een royale portie zelfrelativering én liefde voor nieuwe muziek. Daarnaast beschikt ze over een verbazingwekkende stem en zangtechniek. Dat maakt deze voorstelling even vermakelijk als bewonderenswaardig. Je verlaat de zaal en denkt I love new music, dankzij Sarah Defrise.