Jij bent op je mooist in een theaterzaal. Dat leert ‘Thanks for Being Here’ je

Tijdens Thanks for Being Here deelt het Gentse performancecollectief Ontroerend Goed een cruciale levensles: jij bent op je mooist in een theaterzaal.

‘O néééé!’ verzucht een toeschouwer wanneer de zaallichten níet doven en actrice Patricia Kargbo een gordijn over de hele breedte van het podium openschuift. Dat gordijn zal de komende vijfenzeventig minuten dienstdoen als projectiescherm. Wat er wordt geprojecteerd? Wij. U. Ik. Terwijl we over het plein naar het theater stappen. Of slenteren. Regisseur Alexander Devriendt – die niets liever doet dan de rol van het publiek langs alle kanten bevragen en spannend(er) maken – vertelde nochtans aan Knack Focus dat hij dit keer niets méér van het publiek vraagt dan er te zijn. Dat klopt niet helemaal…

De actrices becommentariëren de beelden van het binnen komende publiek zo droog en gevat dat het een heuse deurenkomedie wordt.

Want Devriendt en zijn ploeg – op de scène zijn dat actrices Charlotte De Bruyne, Karolien De Bleser, Patricia Kargbo, Leonore Spee – dokterden een ingenieus plan uit om het publiek verantwoordelijk te maken voor zowat alles in de voorstelling. Devriendt zet wél de lijnen uit. ‘Ik kijk graag naar mensen’, verklapte Devriendt tijdens het interview dat hij aan Knack Focus gaf. Dus is dat exact waartoe hij zijn publiek uitnodigt.

De camera’s die al van bij het binnenkomen op het publiek gericht zijn, brengen nu rustig iedereen – zitje na zitje – in beeld. Devriendt laat ons kijken naar hoe wij, de toeschouwers, vanuit ons zitje letterlijk reikhalzend uitkijken naar wat er op het podium zal gebeuren. Daar ontroert hij – wij? – voor het eerst. Want je ziet mensen bovenal verwachtingsvol lachen. Ze zijn ontspannen. Ze staan open voor alles wat er op hen afkomt, ze zijn zichtbaar op hun gemak en daardoor op hun mooist. Jij bent op je mooist in een theaterzaal. Dat beeld en besef ontroert in een wereld vol brandhaarden, veroorzaakt door enkele machtsgeile individuen die allerminst op hun mooist zijn.

Een liefdevol voel, bijzonder goed gemaakt stuk dat toont hoe mensen bovenal liefdevol en goed zijn.

Na een kleine zak in de voorstelling en een compleet out of the blue magisch momentje met een draaiende discobal verschijnt op het scherm een beeld van de lege zaal in NTGent… Plots begrijp je waarom tijdens het binnenkomen van de zaal op het podium twee actrices achter twee camera’s stonden. Die camera’s draaiden al! Diezelfde actrices becommentariëren nu de beelden van het binnenkomende publiek. Ze doen dit zo droog en gevat dat het binnendruppelen van het publiek een heuse deurenkomedie wordt. Grappig maar ook aandoenlijk.

Tijdens het interview met Knack Focus verklapte Devriendt nog één dingetje: het publiek zal worden geïnterviewd voor ze de zaal in wandelen. En jawel, we zagen onder meer Charlotte Debruyne met een gesofisticeerde opnamemicrofoon door de foyer. Dat materiaal wordt zowel tijdens de avond zelf als in komende voorstellingen gebruikt. Want toeschouwers die goede ideeën droppen – Gebruik een discobal! Pluk iemand van de straat! – moeten misschien nog eens terugkeren om te zien hoe hun idee in de voorstelling belandt.

Toeschouwers die goede ideeën droppen – Gebruik een discobal! Pluk iemand van de straat! – moeten misschien nog eens terugkeren om te zien hoe hun idee in de voorstelling belandt.

Natuurlijk houdt Ontroerend Goed de touwtjes in handen. Hoe? Dankzij de camera’s, een uitgekiende structuur, alerte actrices én subtiele sturing van onze emoties met een vleugje muziek. Maar de manier waarop ze het publiek een rol geven en medeverantwoordelijk maken voor de ontroering en de humor, is geweldig goed gedaan. In zijn recentste boek Lessen beschrijft Ian McEwan wat het allerbelangrijkste inzicht is van zijn hoofdpersonage Roland. Het is een inzicht dat de jongen al als tiener krijgt. Hij ziet een ongeval, merkt op hoe mensen meteen helpen en beseft ‘dat mensen liefdevol en goed waren’.

Dat is precies wat Thanks for Being Here toont. Dit is een liefdevol, bijzonder goed gemaakt stuk dat toont hoe mensen bovenal liefdevol en goed zijn.