Herwig Ilegems en Johan Petit kapen de prijs voor de gezelligste voorstelling weg met ‘Hoe te leven’

Johan Petit en Herwig Ilegems delen levenswijsheden en sprokkelen levensverhalen in ‘Hoe te leven’ bij MartHa!tentatief.

Deze voorstelling wortelt in een bijzondere winteravond die Johan Petit met Wim Helsen organiseerde in Toneelhuis. De drukke agenda van Helsen en de pandemie zorgde ervoor dat het jaren duurde alvorens Hoe te leven klaar was voor een tournee door Vlaanderen. Niet met Helsen maar met Herwig Ilegems aan de zijde van Johan Petit.

Het duo komt op als winnaars. Met de handen in de lucht alsof ze zonet zelf een monstergoal gescoord hebben in een of ander WK-tornooi. De zogeheten ‘vierde wand’ tussen het publiek en de performers wordt direct verbrijzeld. Deze voorstelling maken Ilegems en Petit mét het publiek. Elk stellen ze, in een met Antwaarps gekruid Nederlands, drie levensnoodzakelijke levenswijsheden voor aan het publiek. Wijsheden als ‘All you need is love’, ‘Kijken werkt’, of ‘je bent er al’. Die wijsheden hangen in mooie, grote letters aan een verrolbaar rekje.

De structuur van de voorstelling is zoals die rolrekjes: stevig en eenvoudig. De twee acteurs delen die wijsheiden met het publiek door er een persoonlijk verhaal bij te vertellen. Na elk verhaal wordt het applaus van het publiek gemeten door een eenkoppige jury. Die jury wordt aan het begin van de avond democratisch gekozen uit en door het publiek.

EEN BLIK IN DE ZIEL VAN HERWIG ILEGEMS EN JOHAN PETIT

Dankzij die verhalen krijg je een blik in de ziel van de twee spelers. Ilegems stokt wanneer hij over zijn moeder praat. Petits ogen gaan stralen wanneer hij over het laatste schone levensjaar van zijn zieke moeder spreekt. Of wanneer hij het heeft over zijn ontembaar verlangen om het onmogelijke mogelijk te maken.

Na de pauze nemen de drie populairste levenswijsheden het tegen elkaar op. Hoe? Door verhalen van de toeschouwers. Tijdens de pauze zoeken de spelers toeschouwers die een verhaal te vertellen hebben bij een van de drie populairste levenswijsheiden. Dan wordt definitief beslist welke wijsheid elke toeschouwer in zijn of haar hart mee naar huis moet nemen.

Dé levenswijsheid van de avond is dat de zorgzaamheid waarmee deze theatermakers met elkaar en hun publiek omgaan, te koesteren is.

Toch wordt de belangrijkste levenswijsheid niet met lettertjes aan een prachtig uitgelicht bord gehangen. Die wijsheid is tijdens de avond enkel te zien. Petit – met ADHD ter wereld gekomen – wordt zichtbaar rustig telkens hij naar Ilegems luisterde. De manier waarop die verschillende levenswijsheden secuur werden uitgelicht tonen het ook. Evenals de toewijding waarmee Ilegems en Petit vanop de rand van de scène naar de drie toeschouwers luisteren die hun hart zomaar op het toneel durven te leggen. Dé levenswijsheid van de avond – en van deze voorstelling – is dat de zorgzaamheid waarmee theater gemaakt wordt en waarmee deze theatermakers met elkaar en hun publiek omgaan, zeer te koesteren is.

Na zo’n behaaglijke avond vol geestige, eerlijke verhalen ga je iets wijzer naar huis en zelfs iets optimistischer over hoe de kunsten de mens en de wereld kunnen opschuren tot een schonere versie van zichzelf.