‘Een of andere Rus’ van Arsenaal/Lazarus en Het Kwartier heeft (te) veel noten op zijn zang

Zes spelers – waaronder een fantastische Janne Desmet – spelen de ziel uit hun lijf om het publiek 150 minuten lang mee te nemen doorheen het stormachtige leven van Eduard Limonow.

‘Waarom heeft de regisseur de tekst geen gezonde schrapbeurt gegeven?’ vroegen we ons na 150 minuten moedig gespeeld theater af. We doken het programmaboekje in. We zagen het ‘probleem’. Regisseur Freek Mariën is de auteur van de tekst.

Het is véél – je betrapt je meerdere keren op de idee ‘deze scène kon echt geschrapt worden’ – maar het is allerminst saai. Met dank aan uitmuntend acteerwerk.

Is Freek Mariën een slechte regisseur of auteur? Hoegenaamd niet. Hij dropt zijn zes acteurs in een knap decor – denk aan een de hippe overkapping van een bushokje als enig op de scène‘meubel’ – dat zich, mits het juiste licht, perfect aanpast aan alle ‘levens’ van Limonow. Limonow (1943 – 2020) werd geboren in Oekraïne en dook, na een woelige jeugd, in een nog woeliger leven waar hij een bizar evenwicht zocht tussen het schrijverschap, poëzie, politiek activisme en militair engagement in Joegoslavië.

Mariën beet zich vast in diens leven en structureerde het tot een lijvige, secuur gecomponeerde en doortimmerde theatertekst. Elke zin wortelt in research. Toch verliest Mariën zich nergens in hoogdravendheid. Zijn taal is sober en vinnig. De tekst leest als een trein. Mariën promoveert Limonov tot de taxichauffeur van een journaliste die in Joegoslavië de oorlogsmisdadiger Radovan Karadžić wil interviewen. De rit naar Karadžić is bovenal de aanleiding om Limonow te laten terugblikken op zijn leven.

Dat klinkt nogal veel en saai. Het is véél – je betrapt je meerdere keren op de idee ‘deze scène kon echt geschrapt worden’ – maar het is allerminst saai. Met dank aan een subtiele soundscape en, vooral, uitmuntend acteerwerk. Pieter Genard vertolkt Limonov sterk en zonder franjes. Eva Binon vertolkt de journalist en doet dit evengoed zonder franjes. De twee krijgen geestig weerwerk van, onder meer, een fantastische Janne Desmet. Ook Joris Van den Brande en Tom Van Bauwel balanceren met verve tussen kolder en ernst. Zij switchen probleemloos tussen verschillende rollen en houden de aandacht scherp. Dat is een prestatie in een voorstelling met zo’n XL-speelduur.

Een onderhoudend, wat te lang uitgesponnen portret van een geboren dissident en een tragisch mens die meer impact op de wereld wilde dan hij uiteindelijk had.

Een of andere Rus is een onderhoudend, wat te lang uitgesponnen portret van een geboren dissident en een tragisch mens die meer impact op de wereld wilde dan hij uiteindelijk had. Het stuk toont bovenal dat met Freek Mariën een theaterauteur en theaterregisseur aan de knoppen zit die niet bang is om de tijd te nemen en groots uit te pakken. Hij kan dit dankzij een verdraaid gemotiveerde bende topacteurs. Maar, less is more. Dat grootse gebaar net iets kleiner en korter maken, zou de voorstelling enkel krachtiger maken.