Ann Van den Broeck staat als herrezen powervrouw op toneel in ‘You are my Sunshine’

Stany Crets regisseert Ann Van den Broeck en debutante Sophie Janssens in You are my Sunshine, een intieme musical over de laatste gebeurtenis in ieders leven.

You are my Sunshine is een intieme, gloednieuwe musical, geschreven en geregisseerd door Stany Crets. Crets is een van de te weinige regisseurs/acteurs die zich in zowat alle geledingen van de film-, televisie- én theaterwereld als een vis in het water voelt. Dit vertaalt zich in regies die helder zijn, durven entertainen, maar nergens banaal of hol worden en altijd wat experiment in zich dragen.

Dat is ook de verdienste van deze musical. Crets bedacht een ingenieus verhaal over twee vrouwen die elkaar niet kennen en zich ergen tussen leven en dood zweven. Ze bevinden zich in die toestand op de plek waar ze het liefste zijn. Dat is een vakantiehuis waar de meubels onder witte lakens wachten op gasten. Janssens opent de voorstelling. Ze moet dat – foei aan de regisseur! – al zingend én tegelijkertijd springend op een trampoline doen. Je eerste gedachte als toeschouwer is: ‘Wát zegt ze?’ Na veel springen, zingen én met gespitste oren luisteren, hoor je ‘ik knipper’.

Stany Crets is een van de te weinige regisseurs die zich in zowat alle geledingen van de film-, televisie- én theaterwereld als een vis in het water voelt.

Intussen zie je op het projectiescherm – tevens de achterwand van het toneel – een beeld van een roerloos meisje onder water. Er daagt een vermoeden over wat dit meisje overkwam en over de comateuze toestand waarin ze zich bevindt… De videobeelden wiegen tussen realiteit en kunst. Soms zijn ze wat overbodig, vaak geven ze een tijdloze, melancholische kleur aan de scènes. Of ze tonen cruciale informatie.

Het straffe: bijna nergens voel je je dobberend als een verdwaalde eend. Crets neemt je stevig bij de hand door een onwaarschijnlijk verhaal dat, na die wat stroevere beginscènes, stroomt. Je belandt bij twee vrouwen die er, ondanks hun onvoorstelbare situatie, het beste van maken, zwalpend tussen luchtige babbels en gesprekken over hun toestand. Je voelt levenshonger én doodsangst.

Janssens speelt sterk. Al lijdt haar dictie zowel tijdens het zingen en spreken onder de emoties. Van den Broeck speelt en zingt met een wonderlijke vanzelfsprekendheid. Hoe ze schijnbaar moeiteloos switcht tussen zingen en spreken zonder een greintje aan geloofwaardigheid in te boten, is intrigerend.

Je voelt dat deze musical gegroeid is uit minstens een gebroken hart, geschreven met een pen vol (levens)ervaring en vertolkt door twee performers die op de scène staan met een zinderende urgentie.

Van den Broeck schreef ook de songs en componeerde de muziek. Als componist levert ze goed werk af maar ze mag gerust veel verrassender uit de hoek komen. De songs – live begeleid door een geoliede liveband – zijn wél perfect verweven met het verhaal.

Het maakt deze musical tot een coherente, krachtige en persoonlijke productie die onmiskenbaar gegroeid is uit een gebroken hart, geschreven met een pen vol (levens)ervaring en vertolkt door twee performers die op de scène staan met een zinderende urgentie. De een als energieke debutante, de ander als herrezen powervrouw, met een blik waaruit meer vechtlust spreekt dan ooit.

En, doen ze wat elke respectabele musicalster doet? Ze doen het! Ze werken gezwind toe naar een ontroerende ontknoping die geen mens onberoerd laat. Precies omdat er geen gram klefheid aan kleeft, maar des te meer realiteitszin.