Lisi Estaràs heeft een ‘monkey mind’: ‘In dans is dat een kracht’

Choreografe Lisi Estaràs en haar twee kompanen verhaspelen dans, taal en tekening in de performance Crudo.

Haar eerste danspassen zette Lisi Estaràs in het Argentijnse Córdoba, maar tegenwoordig woont ze al jaren in Gent. Met haar guitige, expressieve stijl was ze een van de meest flamboyante dansers in Alain Platels gezelschap Les Ballets C de la B. In 2016 maakte ze voor het Platform K-collectief Monkey Mind, een stuk met vijf performers, van wie drie met het syndroom van Down. Die samenwerking raakte haar zo dat ze een jaar later haar eigen gezelschap begon: Monkey Mind Company, met een focus op performers met ‘monkey minds’.

Heb jij een monkey mind?

Lisi Estaràs: Absoluut! Mijn gedachten springen voortdurend van de hak op de tak. In dans is dat een kracht. Ook mensen met een mentale beperking hebben vaak een monkey mind. Maar bij hen wordt dat niet als een troef gezien. In Crudo, dat ik bij het Gentse huis laGeste maak, sta ik met kunstcurator Pierre Muylle en kunstenaar Klaus Compagnie op het podium. Klaus opent de avond. Hij vertelt – op band – over zijn leven en werk, zijn beperking, zijn mind.

En hij tekent op jouw kostuum en lichaam.

Estaràs: Hij is, net als Pierre en ik, volledig vrij om te doen wat hij wil. Soms tekent hij op mijn arm. Soms boven mijn borsten. Dat heeft geen seksuele betekenis. Klaus is een erg tedere, voorzichtige man die voortdurend checkt of iedereen zich goed voelt. Hij tekent, ik dans en speel met maskers. Ondertussen toont Pierre werk van kunstenaars die art brut maken – een achterhaalde term voor kunst gecreëerd uit mentale noodzaak. En hij stelt de vraag: wat is kunst? We spelen op een historisch beladen plek: het kleine auditorium Cirque in het Kask, waar in de 19^e eeuw geneeskundestudenten anatomielessen volgden.

Welk project volgt hierna?

Estaràs: Een stuk voor acht dansers met een beperking, vier uit België, vier uit Zuid-Afrika. In What We Can Do Together onderzoeken we wat we met elkaar en onze culturele roots kunnen doen. Weet je, ik geloof oprecht dat dans en kunst de wereld kunnen verbeteren. Mensen die ‘anders’ zijn mag je niet wegstoppen. Ze horen thuis aan elke tafel: de repetitietafel, de redactietafel, de vergadertafel. Dat kunnen wij met ons werk beklemtonen. ○