In de ban van gevaar: pianoperformance Mars II sleurt luisteraar mee naar dreigend vulkaanlandschap

Karl Van Weldens fascinatie voor vulkanen resulteerde in deze boeiende pianoperformance, waarbij de toeschouwer wordt meegezogen in een verhaal over catastrofes. Van de angstcultuur tot milieuproblematiek: Van Welden vat de geest van de 21ste mens samen in deze voorstelling.

Op een zwoele nazomeravond beslist u om de lokroep van de parken en terrasjes te negeren en de koelte van een theaterzaal op te zoeken. U kiest voor ‘Mars II’ van Karl Van Welden, u weet niet helemaal wat u te wachten staat. Maar kunt u daar ooit zeker van zijn? In onze hedendaagse risicomaatschappij verwachten we steeds het ergste, het gevaarlijkste, het meest angstaanjagende. Die focus op dreiging zorgt voor een angstig klimaat. Toch kiest u ervoor om u geborgen te voelen in de koele, donkere theaterzaal, tussen de andere kunstminners.

Op het podium ziet u een zwarte piano, een pianist, en verder enkel duisternis. U merkt dat u het gewoon bent om visuele prikkels te voelen. Er is geen projectiescherm, geen acteur in adamskostuum, er zijn bloemen noch kransen. Buiten is het broeierig heet, maar ook binnen in de frisse duisternis voelt u hitte langs uw wang strijken. U vraagt u af wat er u boven het hoofd hangt.

Wanneer u toch visuele prikkels opmerkt, vraagt u zich af of u blij moet zijn. Tevreden dat dit subtiele verlangen wordt ingelost. U krijgt medelijden met de virtuoze pianist, wiens instrument een eigen wil blijkt te hebben. Een wil die ooit door mensenhanden werd aangezwengeld. U vraagt zich af of we onszelf met de vinger moeten wijzen. Milieurampen, terreur, economische crisissen. Waar vindt men de oorzaak en waar het gevolg? Men oogst wat men zaait.

U voelt de verwoestende kracht van de lavastroom, het lichaam dat zich krampachtig verzet, de asregen die uw longen vult. U waant u op achtereenvolgens op de Etna, Vesuvius, Aso, Mont Pelée, Calbuco en Eyjafjallajökul. Dient u zich te verbergen onder uw stoel? U kijkt opnieuw rond u en merkt dat het kraterlandschap is gekalmeerd. Her en der dwarrelen er nog assen neer. Er heerst een gevoel van memento mori.

U beslist dat u vanavond een positivo bent. Uit as worden wij geboren en tot as zullen wij wederkeren. Wat zegt men ook weer over feniksen? Zo wordt ook de mens herboren, zo verbouwen we ook voedsel op de flanken van de Vesuvius. Steek een machine in brand, hij zal kraken.

OF

U laat de context links liggen. U vleit zich neer op de bankjes en u kijkt, luistert en geniet een uur lang van het pianospektakel zonder angst. Kan ook. U kiest.

MARS II from United Planets on Vimeo.