Gek en geil van liefde in ‘Medusa’

Vier jonge RITCS-talenten brengen ‘Medusa’ op de bühne. Niet de klassieke mythe, maar een carnavaleske herwerking in de regie van Abattoir Fermé-icoon Stef Lernous. Vier rare snuiters lallen erop los in een zonderling café. De fouten die de Griekse goden maakten, worden domweg nog eens overgedaan door de mensheid.

Vier Masterstudenten van het RITCS, Hanne Timmermans, Felix Meyer, Jeff Aendenboom en Thijs Lambert, spelen de pannen van het dak in ‘Medusa’. Voor hun Masterproject werken de acteurs samen met Abattoir Fermé en Stef Lernous. Dat draait uit op een batshit crazy voorstelling waarin de drank rijkelijk vloeit, de gemoederen hoog oplaaien en de meningen over liefde en lust uitgespuwd worden, samen met enkele lichaamssappen. Lekker louterend.

RITCS, Abattoir Fermé en nona werken al meer dan tien jaar samen. Dat resulteerde in het verleden al in de voorstellingen ‘Lizzie Borden‘ (2013) en ‘Bakxai‘ (2015). ‘Medusa‘ is het meest recente project binnen deze samenwerking, waar de studenten spel en techniek van het RITCS hun kunnen mogen tonen.

Als jonge acteurs ergens kunnen schitteren, is het wel in het donkere sprookjesuniversum van Stef Lernous. In ‘Medusa’ laat hij de vier acteurs het tragische lot van de bekendste van de drie Gorgonen naspelen in een Grieks café waar het daglicht niet kan doordringen. Net zoals Medusa zijn ze verzeild geraakt in een kil land waar de zon nooit schijnt.

De toon wordt gezet in de openingsscène met een ietwat hysterische versie van ‘Wicked Game’: het is gek wat verlangen met een mens kan doen. Of met jaloerse en geile goden en godinnen. Ook Kate Bush mag opdraven, die weet immers als geen ander hoe gek Cathy wordt van Heathcliff in ‘Wuthering Heights’.

Het eerste deel van de voorstelling laat een excentriek echtpaar, een jonge vrouw en een vrouwengek samen de nacht doorbrengen in een Lynchiaanse setting. Ze drinken – of liever zuipen – whisky en filosoferen over het leven, de liefde en de eenzaamheid. Is het een droom of is het werkelijkheid? Of zijn ze gewoon helemaal de kluts kwijt? ‘Misschien ben ik gek geworden, maar ik vind waanzin geen optie.’ Drank maakt de tongen losser en de grijpgrage handen vliegensvlug.

In deel twee draven de welbekende personages uit de Griekse mythologie op: Perseus moet het hoofd van Medusa gaan afhakken, maar valt voor haar uitzonderlijke schoonheid. De Griekse mythologie gebracht als telenovelle, maar met een poëtische tekst om ‘u’ tegen te zeggen. En en passant wordt uitgehaald naar de begrenzing door digitalisering, nagedacht over genderfluïditeit en de bedenking gemaakt dat het vroeger toch makkelijker was, toen we nog geloofden in almachtige goden.

Of we alles verstaan hebben? Van z’n leven niet. Maar dat maakt eigenlijk geen fluit uit. ‘Medusa’ is ondanks de absurditeit en geschifte toestanden toegankelijk voor een breed publiek, en zal extra geapprecieerd worden door liefhebbers van horror, epiek, pathetiek en rare snuiters.