Emiel Vandenberghe (1995) is een van de meest avontuurlijke balletdansers en modellen van ons land. Dat maakt hem perfect om te dansen in Chapters of Celebration.
De uit Gent afkomstige Emiel Vandenberghe was bijna tien jaar verbonden aan het Badisches Staatsballett in Karlsruhe. Sinds vorig jaar woont hij opnieuw in België. Hij loopt modeshows, speelde in Dimitri Verhulsts filmdebuut Waarom Wettelen? en stoeit met zijde in Miet Warlops Inhale Delirium Exhale. Chapters of Celebration wordt geregisseerd door Benjamin Abel Meirhaeghe. Vandenberghe en Meirhaeghe zijn ex-geliefden en maakten in 2019 het prachtige The Ballet.
Waarom is dans jouw leven?
Emiel Vandenberghe: Daar heeft mijn mama iets mee te maken. Ze danste als kind. Ze was goéd. Maar haar ouders vonden dansen geen beroep. Als negenjarige was ik, zoals veel jongens, verliefd op mijn mama. Ik stortte me op haar passie. Het werd ook mijn passie. Toen ik dertien was, startte ik aan de Koninklijke Balletschool in Antwerpen. Nadien trok ik naar de English National Ballet School in Londen. Dan werd ik solist in Karlsruhe. Daar besefte ik: balletdanser zijn, is eenzaam én ballet hoeft niet perfect te zijn. Nu ik terug in België ben, wil ik volop experimenteren. Dus komt Chapters of Celebrations als geroepen.
‘Door te kijken naar dans voel je liefde, samenhorigheid, vrijheid.’
Wat valt er nog te vieren?
Vandenberghe: Vanuit die vraag vertrekt alles. La Folia – of ‘Folies d’Espagne’ – is een vrolijk, vijftiende-eeuws muzikaal thema uit Iberië en vormt de basis. Wouter Deltour componeerde muziek die van intiem naar jazzy tot clubachtig evolueert. Benjamin vroeg zes choreografen om een feestdans te maken. Wij – de zes dansers – vieren dicht bij het publiek. Vaak voel ik me schuldig als ik wéér op het vliegtuig zit om ergens te dansen, als ik weer enkel met mezelf bezig ben. Maar dans is een van de lichtpuntjes in de wereld die nooit zullen doven. Door te dansen of te kijken naar dans voel je liefde, samenhorigheid, vrijheid. Dat maakt kunst zo wezenlijk en nodig.
Welk feest volgt?
Vandenberghe: Mijn eerste eigen creatie! Het wordt een duet met Birgit Keil, een tachtigjarige balletdanseres uit Duitsland. Sinds mijn dertiende leef ik alleen en in functie van het ballet. Overal zocht ik een moederfiguur. In Duitsland was zij dat. Mijn voorstelling wordt een ode aan elke moeder. Benjamin doet de eindregie. Niemand anders dan hij kent me beter en kan dit beter doen.
Chapters of Celebration
Van 13 tot 26.11 in De Singel, Antwerpen. toneelhuis.be en desingel.be
