Zestig jaar Bart Moeyaert: ‘Vaak dacht ik ’s avonds in bed: ben ik niet té openhartig geweest?’

© VRT
Roderik Six
Roderik Six Journalist voor Knack

Bart Moeyaert geeft een inkijk in zijn ziel in de VRT Canvas-documentaire De vier seizoenen.

Dubbel feest voor Bart ­Moeyaert. Dit jaar wordt de veel­bekroonde ­auteur zestig en viert hij veertig jaar schrijver­schap. VRT Canvas ­volgde de jubilaris een jaar lang en dat ­levert een intimistisch portret op van de immer goedlachse doch timide ­auteur. Al in de openings­sequentie van De vier seizoenen wordt de schuchtere toon gezet: ‘Ik vind het niet makkelijk om in de wereld te zijn, met mensen samen.’

En dan krijg je als een ietwat mensen­­schuwe schrijver een jaar lang een cameraploeg in je nek.

Bart Moeyaert: Het was heftiger dan verwacht. Vooral de lange interviews hakten er soms in. Een draaidag lang het middelpunt zijn en uitgebreid over jezelf praten, dat is geen ­sinecure. Je gunt de mensen een inkijk in je ziel. Vaak dacht ik ’s avonds in bed: ben ik niet té openhartig geweest? Maar toen ik de eerste rushes zag, was ik gerust­gesteld: het is een zeer respectvolle ­documentaire geworden.

‘Ja, ik typ met 
twee vingers. Maar ik schaam me niet. Die twee vingers zijn snel als de bliksem.’

Halverwege slaat de stemming om: na het feest en de prijzen prikt de rouw gaatjes in je harnas.

Moeyaert: Vier jaar geleden ben ik naar Kalmthout verhuisd. De natuur en de rust waren een zegen maar in die ­stilte is het ook beginnen ­rommelen in mijn hart. Mijn beide ouders zijn kort na ­elkaar overleden en het ­verdriet ­mepte ineens in mijn gezicht. Af­gelopen jaar kreeg ik ook last van een writer’s block: voor het eerst heb ik een boek niet kunnen afmaken. De teleur­stelling was groot, maar de ­redding was het boek waar ik al eerder aan ­gewerkt had, over mijn moeder en mijn jeugd. Dat is Een ander leven ­geworden. Met die ­memoires heb ik ook mijn hoofd op ­orde gekregen. Ik herinner me de ­laatste schrijfdag van dat project. Ik stond op een winterochtend in de ­schemer van mijn tuin, de slotzin stond op ­papier, en ik dacht: ‘Ja, laat het nu maar licht worden. Nu is er plaats voor geluk.’

Wordt het na veertig jaar schrijver­schap geen tijd voor een cursus ­dactylo?

Moeyaert: (lacht uitbundig) In de ­docu zie je dat ik met twee vingers typ. Maar ik schaam me niet. Die twee vingers zijn snel als de bliksem.

De vier seizoenen

Vanaf 21.05 op VRT Canvas.

Een ander leven

Bart Moeyaert, De Arbeiderspers, 360 blz., €27,99.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content