Met ‘Soms Droom ik Nog’ pent claudia Schumacher een nijdige aanklacht tegen het collectief wegkijken

Claudia Schumacher scheurt de mantel der liefde aan stukken en onthult een verdoken probleem in haar debuutroman Soms droom ik nog.

Juli groeit op in een ogenschijnlijk perfect Duits gezin. Haar beide ouders zijn advocaat, haar broers en zus zijn modelkinderen en ook Juli doet het goed op school en op de ijsbaan, zo goed dat ze bijna mag dromen van een carrière als kunstschaatser.

Maar achter de gevel van de luxevilla woont een monster. Juli’s vader Kurt ontpopt zich als een tiran die zijn kinderen aan de lopende band terroriseert. Zonder verpinken noemt hij zijn puberdochter een slet omdat ze een tanga draagt en bij de minste tegenspraak vallen er klappen. Juli’s broer ontsnapt zelfs ternauwernood aan de dood nadat Kurt hem tegen het hoofd trapt. Ondertussen kijkt Juli’s moeder lijdzaam toe. Of beter: ze knijpt de ogen dicht, uit schrik zelf in het ziekenhuis te belanden.

Begin dit jaar trok Tim Stroobants, directeur van het Vlaams Expertisecentrum Kindermishandeling, nog maar eens aan de alarmbel: verontrustend veel jongeren groeien op in een onveilige thuissituatie. ‘In 2023 kregen de zes vertrouwenscentra in Vlaanderen en Brussel 7541 meldingen van kindermisbruik binnen. Ongeveer drie procent van de minderjarigen in Vlaanderen is slachtoffer van kindermishandeling. Dit komt overeen met een vol Koning Boudewijnstadion. We supporteren allemaal voor de Rode Duivels, maar ik mag hopen dat we ook eens kabaal maken voor alle kinderen die onze steun en stem nodig hebben. Zeker omdat de cijfers al jaren in stijgende lijn gaan.’

Bij kindermishandeling denken we vaak aan witte camionettes en gruwelkelders, maar veel kindermisbruik haalt de krantenkoppen niet. Waarschijnlijk is bovenstaand percentage zelfs een onderschatting: niet elk kind durft te vertellen over psychische terreur of aanranding. Veel wonden blijven onder de radar etteren.
Dat is ook de boodschap van Claudia Schumacher, de Duitse schrijfster en columniste die in haar debuutroman Soms droom ik nog laat zien hoe groot de impact van kindermisbruik is. Schumacher volgt Juli doorheen haar leven. Van de dag dat ze als kind in een kuuroord wordt geplaatst omdat ze ‘onhandelbaar’ is (lees: omdat echte artsen zich vragen zouden stellen bij de blauwe plekken), tot wanneer ze als jongvolwassene haar toevlucht zoekt in drank en drugs en uiteindelijk opnieuw in een gewelddadige relatie terechtkomt door haar verwrongen manbeeld.

De Duitse schrijfster hoedt zich daarbij voor te veel pathos. Dit is geen tranentrekkend verhaal van een weerloos slachtoffer, maar een moedig relaas van een slimme jonge vrouw die zich met vallen en opstaan, en heel wat sarcasme, ontworstelt aan haar jeugdtrauma’s. Met haar vlotte stijl en spitse metaforen scheurt Schumacher de mantel der liefde weg. Soms droom ik nog is naast een snuggere roman ook een nijdige aanklacht tegen het collectief wegkijken.