Een Clandestien Leven
Monica Sabolo verbrandt haar vingers aan een verborgen geschiedenis.
Monica Sabolo is in een creatief sukkelstraatje beland. De Franse schrijfster vindt de fut niet meer om nog maar eens een roman op te tuigen, om personages te verzinnen en hele leefwerelden te bedenken. Sabolo heeft nood aan een overzichtelijk onderwerp dat ver van haar af staat zodat ze de bodem van haar ziel niet hoeft leeg te schrapen. Een netjes afgelijnd thema, het liefst waargebeurd, want dat verkoopt goed, of toch beter dan de doorsnee bellettrie. True crime, zou dat niks zijn?
Via een podcast ontdekt ze haar onderwerp: Sabolo gaat een boek schrijven over de extreemlinkse terreurgroep Action Directe, die in de jaren tachtig meer dan 73 aanslagen en moorden pleegde. Hun trieste hoogtepunt: de moord op Georges Besse. De CEO van Renault, toen nog een staatsbedrijf, werd in 1986 in koelen bloede op straat doodgeschoten.
Met veel enthousiasme duikt Sabolo in de archieven, maar haar onderzoek loopt niet van een leien dakje. Politierapporten zijn onvolledig of spreken elkaar tegen, oud-rechercheurs zijn karig met informatie en, het grootste euvel, terreurgroepen staan niet bekend om hun grondige administratie. Zelfs wanneer Sabolo erin slaagt om oude kopstukken op te sporen, helpt dat haar amper vooruit: de voormalige verzetsstrijders houden de lippen stijf op elkaar of dissen verwarrende verhalen op. Sabolo raakt verstrikt in een ondergronds web van leugens en halve waarheden – haar hoop op een helder, netjes afgebakend verhaal verschrompelt met de dag.
Haar frustrerende onderzoek wordt dan ook nog eens doorkruist door het verhaal van haar vader, Yves, een flamboyante man die tijdens haar jeugd voor een schimmige organisatie werkte. Yves reisde de wereld rond met mysterieuze attachékoffers en regelmatig zat de kleine Monica tijdens soirées op de schoot van ministers en diplomaten. Sabolo worstelt met de herinnering aan Yves: enerzijds was hij een liefdevolle vader, anderzijds ook een aanrander en een geweldenaar.
Het eeuwige dilemma tussen feit en fictie, tussen waarheid en herinnering: dat is het centrale thema in Een clandestien leven. Sabolo doet haar best licht te werpen op een geheim verleden, maar haar zaklamp sputtert geregeld. We krijgen alleen brokstukken te zien en dat lijkt Sabolo te beseffen: regelmatig forceert ze verbanden – was Yves misschien ook lid van een clandestiene organisatie? – en probeert ze gaten te dichten met dramatisch proza.
Sabolo schetst een indringend tijdsbeeld van Frankrijk tijdens de loden jaren toen ideologische disputen nog met kogels en brandbommen beslecht werden, maar haar fascinatie voor haar vader vloekt jammerlijk met haar dappere onderzoekswerk. Missie half geslaagd dus.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
