‘Hertzberger had de inhoud van haar boek evengoed kunnen tweeten’

P.B. Gronda, auteur van onder meer Wanderland, Straus Park en Onder vrienden, stelt zich vragen bij het gebrek aan journalistieke tegenwerking op Rosanne Hertzbergers boek: Ode aan de E-nummers.

Rosanne Hertzberger is een Nederlandse microbiologe en schrijfster die met haar recente boek Ode aan de E-nummers: Waarom E-nummers, kant-en-klaarmaaltijden en conserveermiddelen ons leven beter maken de voorbije maand via zowat elk mogelijk medium in Nederland en Vlaanderen veel volk heeft bereikt.

Haar punt is in essentie: E-nummers zijn ook maar codes. Draai je het om, namelijk door de E-nummers hun natuurlijke naam te geven of door natuurlijke producten (in bijvoorbeeld een banaan) hun E-nummer te geven, stuur je de perceptie. Want: vitamine C is goed voor ons en E300 slecht, terwijl het natuurlijk twee keer hetzelfde is.

Kortom, Hertzberger had de inhoud van haar boek evengoed kunnen tweeten.

Maar dat deed ze niet. En oké, er staat best ook nog van alles anders in, daar niet van.

Wat eigenlijk veel belangrijker is, is de compleet kritiekloze manier waarop haar betoog gladjes door de mediakanalen mocht zwemmen.

Want dat die codes misleidend zijn, wil natuurlijk niet zeggen dat kant-en-klaarmaaltijden gezond zijn. Het is niet omdat we ons laten afschrikken door de codes voor zout en suiker dat grote hoeveelheden zout en suiker als je ze gewoon ‘zout’ en ‘suiker’ noemt plots gezond worden.

Wat Hertzberger overigens zelf zegt: ‘Zouten en suikers maken ons ziek, kijk maar eens in de ziekenhuizen!’

De titel van haar boek, en de mediagenieke vereenvoudiging van de inhoud ervan, bewijzen dus ofwel inconsequente domheid, ofwel een onverantwoordelijke focus op aandacht en/of verkoop.

Verder heeft Hertzberger wel een erg groot vertrouwen in de Europese Autoriteit voor Voedselveiligheid (EFSA), de EU-organisatie achter die E-nummers. Wat mag, maar in haar geval wel erg makkelijk is, en er toevallig geen rekening mee houdt dat Brussel, de thuisbasis van de EU, een stad is met meer dan 90.000 lobbyisten. Wat misschien ook enkele van de EU-ambtenaren opmerkten, dus verhuisden ze EFSA naar ergens waar geld en politiek uit elkaars buurt gehouden worden. Namelijk Italië.

Nu goed, stel nu nog dat de EFSA de minst corrupte organisatie ter wereld zou zijn, dan nog is de journalistieke tegenwerking op Hertzbergers veel te simpele en eigenlijk gewoon foute deductie veel te klein geweest. E-nummers staan voor streng gecontroleerde ingrediënten en additieven, dus eet nu snel diepvriespizza’s want daar word je sterk en groot van. Euh. Oké. Leuk boek! We zijn zo terug, na de reclame!

En dat gaat over voedsel. Een onderwerp waardoor we in onze cultuur compleet geobsedeerd zijn geraakt, door heel wat trends maar ook natuurlijk door het nogal voor de hand liggende belang ervan.

Dan kun je toch niet anders dan je afvragen hoe streng of intelligent er op redacties wordt omgesprongen met ingewikkelder, nog meer gemanipuleerde dossiers die verkocht worden door mediavriendelijke personages die het breed en zonder al te veel tegenwind mogen uitleggen in alle tv-studio’s. Iets om over na te denken bij een lekkere diepvrieslasagne en een gezond glaasje lekker geconserveerde Pepsi Max vanavond.