Elk beeld ademt geschiedenis in het fotoboek ‘Amerika’

In het lijvige fotoboek Amerika bundelt Magnum iconische beelden van de Verenigde Staten, van Marilyn Monroe tot de gewone mens in de straat die zijn hond uitlaat. Of zijn lama.

‘Amerika is een diep verdeeld land geworden, tot op het bot gepolariseerd. Vroeger spraken Amerikanen vrij en vrank, en ze leefden allemaal onder één vlag, één gemeenschappelijk idee waarin vrijheid centraal stond, maar de laatste jaren vermijden ze elk heet hangijzer. Sommige families zijn in facties verdeeld, net als de rest van de bevolking. Links en rechts leven elk in hun eigen bubbel, en vroeg of laat zal die barsten. Niet voor niets waarschuwen overheidsdiensten als de FBI voor een mogelijke nieuwe burgeroorlog. En tegelijk is Amerika een zeer veerkrachtig land dat al talloze tegenslagen heeft overwonnen.’

De hopelijk niet al te profetische woorden komen van Amerika-kenner Johan Op de Beeck die onlangs zijn nieuwe turf De verscheurde staten van Amerika voorstelde. Het nieuwe fotoboek van Magnum, simpelweg Amerika getiteld, lijkt een perfecte illustratie van zijn analyse. Peter van Agtmael en Laura Wexler bundelden de beste Magnum-foto’s in een lijvig historisch overzicht vol iconische beelden. Van D-day door de ogen van Robert Capa tot de begrafenis van JFK, van Martin Luther King tot de bestorming van het Capitool, van Marilyn Monroe tot 9/11: elk beeld ademt geschiedenis.

Ook de Belgische leden van het fotocollectief krijgen een eigen hoofdstuk. Carl De Keyzer ging op zoek naar de gelovige ziel van Amerika en Bieke Depoorter belde aan bij willekeurige huizen, bedelend om een slaapplek. Haar kleurrijke slaapkamerfoto’s stralen intimiteit uit: kwetsbare mensen die zich in beddengoed wikkelen, het dons als laatste fort tegen de boze buitenwereld.

Amerika is geen vrolijk boek. De Magnum-fotografen documenteerden de Vietnamese en Irakese frontlinies en ook de binnenlandse spanningen – de raciale segregatie en de opkomst van het trumpisme – worden haarscherp in beeld gebracht. Maar Magnum vergeet nooit de gewone mens in de straat: zelfs in een verdeeld land moet je de hond (of de lama?) uitlaten.