Het vierdelige HBO-product Olive Kitteridge is bedwelmend mooie televisie over gewone mensen.

Een oude vrouw die zich klaarmaakt om zelfmoord te plegen, een deken neerlegt en een pistool laadt. Met die beelden gaat Olive Kitteridge, een vierdelige miniserie van HBO, van start. Waarna het verhaal een kwarteeuw in de tijd terugkeert, wanneer het titelpersonage van middelbare leeftijd is. Olive (gespeeld door Frances McDormand) woont in een klein stadje in de Amerikaanse staat Maine, samen met haar man en haar zoon, die sterk te lijden hebben onder het bazige karakter en de scherpe tong van hun echtgenote/moeder. Veel warmte verspreidt Olive niet in haar omgeving: dit is een vrouw die het valentijnskaartje van haar man zo goed als meteen in de vuilnisbak gooit omdat ‘ik weet wat erin staat’, die haar zoon toebijt dat hij lijkt op ‘een gangster in een biljartzaal’ en die haar leerlingen verzekert dat ze ook als ze niet in de klas is weet of ze babbelen.

Olive beschouwt zichzelf als iemand met normen en waarden, en ze rekent erop dat haar omgeving aan haar hoge standaard voldoet en als dat niet gebeurt, maakt ze dat met veel plezier duidelijk. Dat zorgt voor grappige scènes, en McDormand geeft met veel aplomb gestalte aan een vrouw die af en toe stoom moet aflaten om niet te ontploffen. Ze doet in dat opzicht wat denken aan Larry David uit Curb Your Enthusiasm, voor wie de medemens ook vooral een bron van ergernis is. Maar Olive Kitteridge is niet zomaar een komische reeks, er zit ook een diep dramatische kant aan het hoofdpersonage – zoals de openingsscène al meteen duidelijk maakt – en de mensen om haar heen, met zware thema’s als ontrouw, verlies, depressie en zelfmoord.

Ook al telt Olive Kitteridge slechts vier afleveringen, toch is het moeilijk om het verhaal samen te vatten, omdat de makers in een viertal uur tijd 25 levensjaren van de personages samenballen. De reeks is dus een verzameling momentopnames, aangevuld met flashbacks die meer diepgang geven aan de gebeurtenissen. Bovendien mag Olive Kitteridge dan wel haar naam aan de serie hebben gegeven, ze is niet het enige centrale personage: de eerste aflevering gaat bijvoorbeeld meer over haar man Henry, wiens echtelijke trouw op de proef gesteld wordt als er een nieuwe assistente in zijn apotheek komt werken – en zeker als die weduwe wordt.

Het is nergens overdreven melodramatisch, er wordt nooit naar tranen gehengeld en ook al gaat de reeks over hoe gewone mensen soms de controle over hun eigen leven verliezen, er blijft toch een erg humane warmte over hangen. Niet toevallig is de maakster van Olive Kitteridge iemand die haar sporen al verdiende in de kleinere indiecinema: Lisa Cholodenko, vooral bekend van The Kids Are All Right (2010). Net als haar collega Todd Haynes maakte zij even de overstap naar televisie en HBO, en net als met Haynes’ Mildred Pierce leverde dat een bedwelmend mooi resultaat op.

OLIVE KITTERIDGE ****

(Warner Home Video)

STEFAAN WERBROUCK