Een jurk van Marilyn Monroe heeft op een veiling 4,5 miljoen euro opgebracht. Zou het voor de armlastige VRT geen handige bron van inkomsten zijn om eens wat kledingstukken uit het archief van de openbare omroep te veilen?
Ruud De Coster, Rillaar
> Ik zou maar niet te hard van stapel lopen, Ruud. Dat kleedje van Marilyn Monroe is niet zomaar een vodje textiel. Het is een zijden designjurk met de hand bezet met 2500 bergkristallen. En dat is nog maar de materiële waarde. De historische waarde ligt nog vele malen hoger. Het is namelijk díé jurk die Marilyn Monroe droeg toen ze op 19 mei 1962 en plein public John F. Kennedy opvree, door in een bomvol Madison Square Garden ‘happy birthday mister president’ te staan hijgen. Krols, een tikje hees, net niet uit haar jurk glibberend. Al deed ze dat volgens menigeen diezelfde avond alsnog en hangt er mogelijk nog altijd wat presidentieel DNA aan de jurk.
Maar bon. Om op je vraag te antwoorden, Ruud: het klopt dat de VRT over een uitgebreid kostuumfonds beschikt. Een kostuumfonds dat grosso modo vier verdiepingen van het omroepgebouw bestrijkt. Maar ik kan je verzekeren dat daar nergens een kledingstuk tussen hangt dat qua historische waarde nog maar in de búúrt komt van Marilyns jurk. Heel wat kledij van televisionele importantie is hoe dan ook niet meer in het bezit van de VRT. Het beruchte Eurosongkleed van Barbara Dex? Al in 1993 weggeschonken aan de republiek Congo, alwaar het is gerecycleerd tot beddengoed voor 24 weeshuizen. Het kostuum dat de gebroeders Verreth droegen in de Pak de poen-show? Hangt al decennia in het Olfactorisch Museum van New York als het kledingstuk dat het meeste angstzweet ooit heeft geabsorbeerd. En de garderobe van Catherine Van Eylen wordt integraal naar het containerpark gebracht telkens als ze uit de mode is – of maar niet in de mode wil ráken, daar wil ik van af zijn.
Van de kledingstukken die wél nog in het kostuumfonds hangen, zijn de meeste dan weer tot op de draad versleten of anderszins ongeschikt voor herverkoop. Zelfs de exemplaren die nog rond de lenden van illustere presentatoren hebben gehangen, krijg je aan de straatstenen niet meer kwijt. De kostuumhemden van de Amerikawatcher, bijvoorbeeld, zijn zo ver uitgerokken aan de nek dat ze bij een normaal mens gewoon van de schouders vallen. De pantalons van Luc Appermont blijken zó verduurd dat er niet zelden gaten in het zitvlak zitten. En in die van Jos Ghysen zit er vreemd genoeg nergens een rits. Zelfs de befaamde plateauzolen van Ben Crabbé, bij de dikste die ooit gemaakt zijn, blijken op de tweedehandsmarkt onverkoopbaar. Er lopen minder mannen met schoenmaat 36 rond dan je zou denken.
Nooit gedacht dat Knack Focus zich nog schuldig zou maken aan gratuit naakt. Maar geef toe: dat artikeltje over de expo van fotograaf Kris Dewitte vorige week, dat hebben jullie toch alleen maar gepubliceerd om er een foto van een blote madam bij te kunnen zetten?
Ellen Van Der Speeten, Zelzate
> Wacht even, Ellen. Bedoel je déze foto?
Vind ik geen gratuit naakt, hoor. Dat is kunst. Ik geloof dat je de fotoredactie van Knack Focus onderschat. Alsof het zou volstaan om in een rubriek louter de naam Monica Bellucci te laten vallen om er een koppel tieten bij te zetten? Komaan, dat zou wel héél seksistisch zijn.
Stuur uw vragen naar Vincent Byloo: vraaghetaanvincent@knack.be
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
