TRUE BLOOD – SEIZOEN 4

Elke donderdag, 22.35 – Acht

Grote veranderingen troef op en naast de set van True Blood. In het vierde seizoen ontdekt Sookie dat de menselijke én bloedzuigende inwoners van Bon Temps niet hebben stilgezeten tijdens haar maandenlange afwezigheid. En in het echte leven stapten hoofdrolspelers Anna Paquin (Sookie Stackhouse) en Stephen Moyer in het huwelijksbootje. Dat laatste had de 42-jarige Brit Moyer, die de zuidelijke gentleman-vampier Bill Compton vertolkt, nooit kunnen voorspellen.

STEPHEN MOYER: Toen ik aan de reeks begon, was een relatie het laatste waar ik aan dacht. Ik was een dolgelukkige vrijgezel die de kans kreeg om met de grote Alan Ball (bedenker van True Blood en Six Feet Under , nvdr.) samen te werken, meer niet. Als de serie een hit blijkt, zo dacht ik in mijn stoutste momenten, wordt het misschien net iets makkelijker om grieten te versieren. Mijn gevoelens voor Anna kwamen dan ook als een donderslag bij heldere hemel. Zo iemand was ik nog nooit tegengekomen. Ze werkt ongelooflijk gefocust, communiceert ontzettend direct en staat verbazingwekkend volwassen in het leven, really one of a kind. Ik had nooit durven te dromen dat ik zowel professioneel als persoonlijk met mijn gat in de boter zou vallen.

Ondertussen staan jullie wekelijks in de Amerikaanse roddelbladen.

MOYER: Dat kan me niets schelen. Kijk, ik ben een Britse acteur die naar Hollywood is verhuisd om interessantere opdrachten te scoren. Maar aan de Amerikaanse mentaliteit heb ik me nooit aangepast. Zo heb ik een grondige hekel aan het feit dat men hier aan elke grap of sneer ‘just kidding!’ toevoegt. Met Anna klikte het vanaf de eerste ontmoeting. Ze voelde zich niet beledigd als ik een sarcastische opmerking maakte. Ze deinsde er niet voor terug om me mijn vet te geven. Wat wil je nog meer van je levenspartner?

Zorgen de vele seksscènes met andere acteurs nooit voor spanningen?

MOYER: Ik denk dat Anna het er moeilijker mee heeft dan ik. Sookie gaat in het vierde seizoen vooral naar bed met Eric, gespeeld door mijn goede vriend Alexander Skarsgard. Ik weet dus dat ik me over niks zorgen moet maken. De vrouwen met wie Bill seks heeft, zijn daarentegen totale onbekenden. Dat vindt Anna niet altijd even leuk. Gelukkig is ze professioneel genoeg om zich er niet te druk over te maken.

Hebben jullie het er dan werkelijk nooit over?

MOYER: Acteurs blijven mensen en hebben dus net als jij en je lezers last van menselijke zwakheden. Het gebeurt dus wel eens dat Anna en ik een mindere dag hebben en met onzekerheid kampen. Zolang de een de ander geruststelt en duidelijk maakt dat er niemand anders in het spel is, loopt dat nooit uit de hand. We lezen elkaars scènes en praten over de moeilijkere momenten uit het verhaal. Op die manier staan we allebei met de juiste focus op de set.

‘True Blood’ staat te boek als een taboedoorbrekende reeks. In het vorige seizoen brak Bill de nek van een van zijn bedpartners…

MOYER:(onderbreekt)Kinkier dan dat wordt het niet. Ik weet dat sommigen van mijn collega’s het tegendeel beweren, maar geloof me, it ain’t gonna happen. De grote verrassingen schuilen ditmaal in het verhaal. Alleen al het feit dat Sookie in de eerste aflevering ontdekt dat ze Bon Temps een jaar heeft moeten missen, vond ik een geniale vondst. Het is niet alleen een originele manier om de personages te laten evolueren, het zorgt ook voor een nieuwe spanningsboog. Je wilt namelijk zo snel mogelijk te weten komen wat er de afgelopen maanden gebeurd is.

Was het als Brit moeilijk om je in te leven in Bill, door en door een southerner?

MOYER: Het eerste seizoen was allesbehalve makkelijk. Bill en ik verschilden werkelijk als dag en nacht. Zijn opvattingen over goed en kwaad leken me compleet achterhaald. Gelukkig bekijkt hij de zaken ondertussen iets minder zwart-wit. Ook zijn overdreven gentlemangedrag tegenover vrouwen voelde tegennatuurlijk aan. Tot mijn verbazing bleek het andere geslacht net van die hoffelijkheid te smullen. Dat vind ik zo fantastisch aan True Blood: het is het eerste project op mijn cv dat mijn kijk op de wereld heeft aangetast.

In een flashback is te zien hoe Bill ‘smulde’ van de punkhoogdagen in Londen. Was dat jouw idee?

MOYER: Helemaal niet. De scenarist die verantwoordelijk is voor die aflevering is een van mijn beste vrienden. Hij weet dat ik van stevige muziek houd. Daarom vond hij het grappig om Bill in dat milieu te plaatsen. Voor alle duidelijkheid: ik ben veel te jong om die periode te hebben meegemaakt.

Alan Ball heeft al aangekondigd dat het vijfde seizoen van True Blood in het teken van de Amerikaanse verkiezingsstrijd zal staan. Een boeiend vooruitzicht?

MOYER: De reeks heeft haar succes te danken aan het feit dat we de samenleving een spiegel voorhouden. Soms gebeurt dat overduidelijk, soms heel genuanceerd. Wat mij betreft, mag alle subtiliteit overboord gegooid worden. De serie is immers op haar best als we de spiegel in de strot van de kijker rammen. In het eerste seizoen was het overduidelijk dat het uit de kist komen van de vampiers een metafoor was voor homo’s die uit de kast komen. Dat leverde heerlijk satirische momenten op. Als Alan de presidential race als inspiratiebron gaat gebruiken, voorspel ik dat je opnieuw zulke zalige kolder zult aanschouwen.

Hoe ervaar jij, als Brit, die periode?

MOYER: Het is een waanzinnig circus. Bovendien duurt het anderhalf jaar. In het Verenigd Koninkrijk is de campagneperiode bij wet vastgesteld. Ze duurt acht weken en geen seconde langer. Als je vroeger durft te beginnen, bestaat de kans dat je je plaats op de verkiezingslijst verliest. Amerikanen: het blijft een ras apart.

STEVEN TUFFIN