Woensdag 30/4, 23.05 – Canvas
Tienermeisje Tui wandelt in het kleine Nieuw-Zeelandse dorpje Laketop een meer in, probeert zichzelf te verdrinken, maar wordt op het nippertje gered. Dan blijkt dat het kind, nauwelijks twaalf jaar oud, hoogzwanger is. Rechercheur Robin Griffin (Elisabeth Moss, alias Peggy uit Mad Men) – een specialiste in kindermisbruik die uit Australië is overgekomen om haar zieke moeder te bezoeken – krijgt de zaak toegewezen, maar als het meisje plotseling verdwijnt, wordt alles wel heel sinister. De zoektocht naar de jonge Tui (Jacqueline Joe) en de man die haar zwanger heeft gemaakt, overstijgt ook voor Griffin het professionele, want ze groeide zelf op in Laketop en heeft aan haar jeugd daar de nodige trauma’s overgehouden, die langzaam duidelijk worden.
Het zesdelige Top of the Lake lijkt op een misdaadmysterie, maar Jane Campion en Gerard Lee gebruiken dat genre slechts als kapstok voor een psychologisch drama over hoe een kleine gemeenschap erg duistere geheimen kan herbergen, met een beeldvoering die bulkt van de symboliek, en over enkele typische Campion-thema’s – zoals hoe het patriarchaat vrouwen op alle mogelijke manieren onder de knoet houdt. Het is een iets meer surrealistische variant op The Killing en een iets soberder versie van Twin Peaks, om maar meteen de twee titels te noemen die zowat iedereen voor de geest zullen komen tijdens het bekijken.
En het is allemaal indrukwekkend en adembenemend tot ongeveer halverwege. Dat Campion sfeer voorrang geeft en duidelijk geen interesse heeft om de spanning onnodig op te voeren, is lovenswaardig. Alleen duiken er vanaf de vierde aflevering zoveel zijsprongetjes op dat het centrale gegeven een beetje ondergesneeuwd raakt. Bovendien zijn die nevenverhalen niet altijd even sterk: de gemeenschap voor getraumatiseerde vrouwen die de excentrieke goeroe GJ (Holly Hunter) in Laketop opstart, sluit natuurlijk aan bij het hele patriarchaatthema, maar eigenlijk voegt het allemaal weinig toe aan het hele verhaal. Het wordt gaandeweg meer en meer een metafoor waar een fluorescerende pijl op gericht staat, zeker in vergelijking met het veel subtielere seksisme waarmee Griffin binnen het korps van Laketop te maken krijgt.
De ontknoping van het raadsel rond Tuis verdwijning en zwangerschap is dan weer redelijk geforceerd en voorspelbaar, met een wending die wellicht uiterst verrassend zou moeten zijn, maar eigenlijk uit het grote boek van misdaadclichés komt. Om kort te gaan: de eerste helft van Top of the Lake is het eerste seizoen van Twin Peaks, de tweede het tweede.
STEFAAN WERBROUCK
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
