Het eerste seizoen van Hannibal is niet alleen de knapste bewerking van Robert Harris’ personage ooit, maar ook een van de beste nieuwe tv-series van het moment.
‘Het stoot niemand tegen de borst. Eigenlijk is het bijna een jeugdfeuilleton.’ Zo verklaarde een tv-scenarist en producer onlangs in de krant het opmerkelijke succes van Midsomer Murders. De Britse krimi haalt op vrijdagavond op één bijna 900.000 kijkers, en is daarmee veruit de best scorende buitenlandse serie in onze contreien – de nummer twee, The Blacklist op VIER, komt zelfs nog niet eens aan de helft daarvan. Het is toch een opmerkelijke vaststelling, dat in dit gouden tijdperk voor ambitieus en donker tv-drama de populairste niet-Vlaamse fictieserie er een is die vooral niemand tegen de borst stoot.
Vergelijk dat eens met de VS, waar een grote publiekszender als NBC ervoor koos om deze Hannibal te programmeren op donderdagavond, een van de drukst bekeken avonden in de week. Nu valt die beslissing nog te begrijpen: verhalen over seriemoordenaars blijven populair bij tv-kijkers – zie ook het succes van Dexter of The Following – en de kannibaal bedacht door auteur Robert Harris is natuurlijk een van de bekendste psychopaten aller tijden. En toch: deze reeks is zo griezelig, verontrustend en psychologisch confronterend dat het moeilijk te geloven valt dat ze in primetime werd uitgezonden.
Hannibal speelt zich af vóór de bekende boeken en films, en gaat over het prille begin van de relatie tussen de dokter-kannibaal en FBI-agent Will Graham. In Harris’ eerste boek, Red Dragon, is Graham, een profiler die angstaanjagend goed in de hoofden van seriemoordenaars kan kruipen, de man die Hannibal Lecter achter slot en grendel heeft gekregen. Hier heeft hij er echter nog geen idee van dat de dokter eigenlijk een psychopaat is: integendeel, Lecter (gespeeld door Mads Mikkelsen) helpt hem in zijn zoektocht naar andere seriemoordenaars, en is ook Grahams luisterend oor als zijn werk te veel in zijn hoofd begint te kruipen.
Terwijl in andere Hannibal-bewerkingen meestal het thrillerelement en de jacht op een seriemoordenaar centraal stonden, kiest deze reeks, die bedacht werd door Bryan Fuller, de man achter het iets lichtvoetiger Pushing Daisies, resoluut voor de psychologische horror. Er zijn weliswaar soms wrede taferelen te zien maar de serie drijft vooral op gesprekken tussen de hoofdpersonages en vooral Graham en Lecter over de oorsprong van het kwade en de gevolgen van moord en verderf op de psyche. Het resultaat is één lange nachtmerrieachtige serie waarin afgedaald wordt tot in de diepste krochten van de menselijke geest, met een soundtrack vol machinale geluiden, bloederige tableaus en gelukkig ook heel wat zwarte humor – bij de waanzinnige gerechten die Hannibal klaarmaakt valt de bekende liver with fava beans bijvoorbeeld in het niet. Niet voor de fans van Midsomer Murders, maar wel een overweldigende kijkervaring. Extra’s: een paar korte docu’s.
HANNIBAL ****
SEIZOEN 1
(Dutch Filmworks)
STEFAAN WERBROUCK
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
