WAT?
O ironie: uitgerekend de plaat waarmee The Kinks in 1970 de hitlijsten heroverden, was één grote afrekening met de muziekindustrie. Het is een typische tour de force van zanger en eerstaanwezend songleverancier Ray Davies. Net zoals het een typisch huzarenstukje was om dat succes vervolgens weer aan diggelen te slaan met de orkestrale soundtrack bij Percy (1971) een komedie over ’s werelds eerste penistransplantatie. Wij herhalen: pe-nis-trans-plan-ta-tie. Beide platen worden nu in één dubbelaar heruitgebracht en dat is raar, want – vergeef ons de innuendo’s – zo slap en hangerig als Percy klonk, zo rigide en ronduit cocksure klonk Lola versus Powerman and the Moneygoround, Part One. Goed, puur muzikaal is hun comebackplaat niet hun meest coherente – de scenario’s van Lost vertonen méér samenhang, maar tekstueel is het een straffe conceptplaat over Davies’ wedervaren in de muziekbizz. Eén lang j’accuse aan het adres van geldzuchtige platenbobo’s, kortzichtige managers en luie muziekjournalisten.
GEPREZEN OF VERGUISD?
Ook weer typisch dat het enige thematische buitenbeentje op die comebackplaat hun grootste hit zou worden: Lola groeide zelfs uit tot ’s werelds beruchtste travestietenlied. Lola versus Powerman werd zowel in Amerika als in de UK hun eerste succesplaat in vijf jaar. Rolling Stone noemde het zelfs ‘hun beste plaat tot nog toe’. Ter vergelijking: de soundtrack bij Percy werd in Amerika niet eens uitgebracht.
EN VANDAAG?
De nieuwe deluxe edition voegt weinig substantieels toe: links en rechts een charmante outtake, maar verder eerder vergeetbare instrumentals en volstrekt overbodige mono alternate versions van de originele songs. Wél leuk: de reproductie in de liner notes van een Kinks-coverstory in het Nederlandse magazine Muziek Expres uit november 1970 – kostprijs: 1,10 florijn ofte 15 Belgische frank!
CUI BONO?
Wes Anderson gebruikte drie songs uit Lolaversus Powerman in The DarjeelingLimited (2007). Maar in de muziek zijn de sporen van The Kinks helemáál onuitwisbaar: hun sixtiespunk weerklinkt niet alleen in The Sex Pistols en The Jam, maar evengoed bij The Sore Losers of The Black Box Revelation. En de schrandere, mild cynische teksten van Ray Davies waren van grote invloed op uiteenlopende artiesten als Andy Partridge, Damon Albarn en natuurlijk Pete Doherty, die van het calqueren van Kinks-hits zo’n beetje een fulltimejob heeft gemaakt.
THE KINKS ***
Lola versus Powerman and the Moneygoround, Part One & Percy
Rock
Sony
VINCENT BYLOO
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
