Vrijdag 19/10, 21.45 – Acht (op 20/10, om 01.05 uur zendt Acht ook de film uit)
De summer of love, 1967: Londen swingt als een tiet en The Beatles leveren daar de soundtrack toe met Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band. Op hun artistieke hoogtepunt wagen de Fab Four zich opnieuw aan een film. En net als in Penny Lane en Strawberry Fields zoeken ze inspiratie in hun kindertijd in Liverpool, in dit geval een magical mystery tour, een busrit naar een onbekende bestemming. ‘Vaak was dat de badplaats Blackpool, om er strontzat te worden’, zo vat George Harrison het kernachtig samen.
Journalisten van over de hele wereld krijgen een uitnodiging voor een setbezoek, onder hen Humo-fotograaf Herman Selleslags. ‘Na tweeënhalf dagen zoeken vinden de journalist en ik The Beatles en hun entourage in Torquay, het kuststadje waar een hoteluitbater jaren later John Cleese zal inspireren voor Fawlty Towers. En we krijgen meteen te horen dat foto’s nemen uit den boze is. We besluiten The Beatles de volgende ochtend alsnog op te wachten aan hun hotel. Ik zit buiten te wachten wanneer Paul McCartney, geflankeerd door vier vrouwen, toekomt. Nog kwaad om de behandeling van de dag voordien besluit ik hem nauwelijks een blik te gunnen. Hij komt op mij af en vraagt waar ik mijn shabby chique jasje vandaan heb. Hij blijkt hetzelfde jasje te hebben. Zo raken we aan de praat en we mogen als enigen één dag mee.’
Met een taxi volgen Selleslags en zijn collega de Magical Mystery-filmbus, richting een grasveld. ‘Onze taxi rijdt nog op die bus in, zonder erg’, lacht de fotograaf. ‘Niemand die trouwens weet wat wij daar doen. Dus komt John Lennon het mij vragen. Foto’s nemen, antwoord ik. ‘I’ll be standing here for the next six months’, zo toont Lennon zijn snelle geest: een persfoto gaat in die tijd zes maanden mee, hij weet dat hij al die tijd met mijn foto van hem op het grasveld afgebeeld zal worden.’
Van een scenario is er bij Magical Mystery Tour geen sprake. Selleslags: ‘De bus stopt op plekken die The Beatles leuk leken om te filmen. Dollen is het beste woord om de werkwijze te omschrijven. De dag dat wij op de set zijn, heeft Paul McCartney de regie in handen, terwijl de andere drie er wat bij hangen. Maar mogelijk hadden ze een beurtrol afgesproken.’ John Lennon regisseert in elk geval een Monty Pythonscène avant la lettre: verkleed als butler schept hij voor een rubensiaanse vrouw non-stop spaghetti op, met een kolenschop.
Het is maar één voorbeeld uit de aaneenschakeling van maffe, psychedelische scènes. De Britse tv-kijkers weten niet wat ze zien bij de eerste uitzending op tweede kerstdag. De volgende dag zijn de populaire kranten – voor de eerste keer ooit – vernietigend voor The Beatles. Veel andere zenders, waaronder de Amerikaanse, zien af van uitzending, al vindt de film uiteindelijk wel zijn weg naar kleine arthousecinema’s. Bijna een halve eeuw later is Magical Mystery Tour aan rehabilitatie toe. In de documentaire die Acht uitzendt, wordt de productie onder de loep genomen en mogen bekende fans als Martin Scorsese en Peter Fonda het resultaat – dat een dag later ook op Acht te zien is – loven.
Is Magical Mystery Tour een reli-kwie van de gouden jaren zestig? ‘Goh, in 1967 geloofde iedereen nog dat het allemaal beter ging worden’, zegt Selleslags met zin voor sarcasme. ‘Maar de magische sixties? Ik herinner mij die jaren vooral van het vele werken. Je kent de boutade misschien wel: wie zich de swinging sixties herinnert, was er niet bij. (lacht)‘
(H.V.G.)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
