Stephen Malkmus

Een nieuwe Stephen Malkmus en hup, de popwereld is weer wat smakelijke songtitels rijker. Proef Belziger Faceplant, Rushing the Acid Frat of Boss Viscerate evenwel niet alleen in de mond maar ook in de oorschelpen. Zotter dan in eerstgenoemde klonk Malkmus in geen jaren: stel u The Human League voor die pas hun eerste synths hebben gekocht en door Captain Beefheart worden opgejut om er iets uit te krijgen. Die elektronische inslag is de verrassing hier, al kon Malkmus’ label – getuige de plaattitel – zijn snaakse zijsprongen aanvankelijk niet pruimen. Begrijpelijk, aangezien hij in Forget Your Place zo bedompt klinkt dat geen kat hem nog herkent. Toch kliedert Malkmus hier niet alleen met knoppen en faders: halverwege mogen de gitaren toch weer mee aan de kar komen trekken.