Rebel van de week: Jack White. De man verloor zijn geduld tijdens een geheim optreden van The Dead Weather. ‘Fuck you, you hip mother-fuckers’, beet hij zijn toehoorders toe. ‘Why don’t you rock the fuck out? Maybe I should go grab those free drinks and shove them down your throats, you hip motherfuckers!’ Jack ergerde zich aan het al te hoge stergehalte per vierkante meter publiek: het betrof hier namelijk een onaangekondigd concert, op uitnodiging. En de uitnodigingen vielen vooral in de schoot van A-celebrity’s: Liv Tyler was er, en Mary-Kate Olson. Zoals algemeen geweten zijn celebrity’s even beweeglijk als een gebotoxt voorhoofd. Niet echt rock-‘n-roll, dus. En dat werkte Jack danig op de harige testikels.

Sean Lennon, geen echt A-lister, maar toch gedoogd in het selecte gezelschap, zal zich bij het aanschouwen van dat alles ongetwijfeld die fameuze avond van wijlen zijn vader herinnerd hebben, of toch de talloze keren dat iemand de anekdote ongevraagd weer maar eens te berde bracht. The Beatles, het bandje van papa, stond te tokkelen in de niet onaardige Royal Albert Hall. Vader John sprak het publiek toe: ‘Bij het volgende nummer heb ik uw hulp nodig. De mensen op de goedkope plaatsen, gelieve in de handen te klappen. De rest mag met de juwelen rammelen.’ In het publiek zat toen onder meer de Britse Queen-Mum.

Jack is dus niet de eerste rocker die een deel van zijn publiek diets maakt dat hij het niet bepaald zal missen. Al durven we er geld op in te zetten dat de generatiegenoten van John Lennon minder last hadden van opgetut tuig dan de gitaarhelden van de noughties.

Festivals zijn tegenwoordig vergeven van vipruimtes en speciale weekendverblijven die het er comfortabeler toeven maken dan in een wellnessfermette ergens in ’t bronsgroene eikenhout. ‘Rock’ Werchter turnde kerststalletjes van de plaatselijke middenstand om tot ‘festivalhutten’ voor het slag volk dat niet vies is van een privégolfterrein in Le Zoute, en in afwachting daarvan alvast spaart voor een golfkarretje. Handig aan die festivalhutten is bijvoorbeeld dat je het hemd dat de hele dag casual uit de pantalon hing des avonds netjes op de kleerhanger kunt schikken. Na het strijken, of course. Een bouwaanvraag voor de eerste full-blown loges is lopende. ‘Hé, kijk, schat, er speelt een bandje!’, zo kreet een society-verslaafde uit op de recentste Werchtereditie. Echt gebeurd!

Een krantencommentator noemde enkele jaren geleden de zomerfestivals in dit vlakke land de nieuwe bedevaarten. De tempel blijkt intussen vol te zitten met kooplieden. En als tussen al dat opgedirkte geraas binnenkort de vraag ‘Jack White of Robbie Williams?’ weerklinkt, zal het antwoord als uit één keel klinken. In de festivalnacht draaien we ondertussen altegader in cirkels, verzengd door de gloed van gratis alcohol. Hé, er speelt een bandje.

Kris Jacobs

‘Hé, kijk, schat, er speelt een bandje!’, zo kreet een societyverslaafde uit op de recentste Rock Werchter.