1 Oorspronkelijk ging je een biografie van Pieter Paul Rubens maken. Waarom is het zijn fictieve tijdgenoot Jan Bouvaert geworden?
Simon Spruyt: Ik had brieven van Rubens gelezen en ik vond hem niet zo’n sympathieke man – wat misschien aan mij ligt. Op papier komt Rubens me over als een echte hoveling, een hielenlikker bij zijn superieuren, arrogant tegen de rest. Lukte iets, dan was dat dankzij zijn genie. Liep er iets mis, dan was dat de schuld van zijn ondergeschikten. Ik heb die karaktertrekken ook aan mijn schilder Jan Bouvaert gegeven, maar hij is een fictief personage. Zo loop ik niet het risico dat ik een historische persoon op basis van een vage indruk ten onrechte een slecht karakter meegeef. Ik verkies een eerlijke leugen boven een leugenachtige waarheid.
2 Wat komt het echte manuscript Lof van den esel van een zekere Godfried Bouvaert in jouw fictie doen?
Spruyt: Ik heb daar ooit mijn masterproef over geschreven en ik wachtte op een gelegenheid om die tekst eens in een verhaal te verwerken. Wat brengt iemand ertoe om een lofdicht, een zogenaamd paradoxaal encomium, te schrijven over een ezel? Vaak waren zo’n teksten niet meer dan een geestige uitdaging: wie iets onbeduidends kan voorstellen als iets belangrijks, die moet wel een goed redenaar zijn. Maar soms hadden ze ook een morele functie: ze doen nadenken over wat belangrijk en onbelangrijk is. Omdat Bouvaert voor een groot deel over het belang van je eigen bezigheden gaat, paste het daar heel goed bij.
3 Wat spreekt er je aan in de tijd van Rubens? De contrareformatie? De barok?
Spruyt: Ik ben toevallig bij de zeventiende eeuw uitgekomen. Voordien interesseerde ze me niet bijzonder. Maar door het aanbod om iets over Rubens te maken ben ik me gaan inlezen en vond ik toch genoeg aanknopingspunten. Hoe meer ik over iets lees, hoe interessanter ik het vind. Zeker als het over geschiedenis gaat. Voor mijn volgende boek ben ik op die manier toevallig bij Napoleon verzeild. Geschiedenis heeft het voordeel van de afstand. Er is al veel over nagedacht en dezelfde feiten zijn vaak al op verschillende manieren geïnterpreteerd. Je verliest je misschien minder snel in de waan van de dag. Daarnaast heb ik niet de indruk dat ik het heden echt begrijp. Ik leef zonder smartphone en social media. Ik vrees dus ook dat ik in mijn boeken geen goed beeld van de wereld van vandaag zou kunnen geven.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
