SAVING PRIVATE RYAN

STEVEN SPIELBERG

VS 1998, MET TOM HANKS, MATT DAMON, TOM SIZEMORE. 21.15 – VT4

‘Ik denk dat Vietnam de mensen van mijn generatie ertoe aangezet heeft om de waarheid over oorlog te vertellen zonder het te verheerlijken’, dixit Spielberg. In de openingsscène van het realistische oorlogsepos Saving Private Ryan voegt hij de daad bij het woord. De bestorming van Omaha Beach aan de kunst in Normandië tijdens Operation Overlord op 6 juni 1944, was al eens verfilmd voor The Longest Day en Fullers The Big Red One, maar Spielberg en de met een Oscar bekroonde fotografieleider Janusz Kaminski maakten de meest intense en rauw authentieke reconstructie van D-Day (vier weken opnamen in Ierland voor vijfentwintig minuten film). De invasie van Normandië – meteen het sterkste moment uit deze film over Amerikaans triomfalisme – wordt slechts als springplank gebruikt voor het verhaal over kapitein John Miller (Tom Hanks) die met zijn achtkoppig squadron (waaronder Edward Burns en Vin Diesel) in Frankrijk op zoek moet naar soldaat Ryan (Matt Damon) en hem heelhuids terug moet brengen. De drie broers van Ryan zijn al gesneuveld tijdens de Tweede Wereldoorlog en de missie kadert dan ook in een militaire pr-opdracht, die de leden van de patrouille alsmaar openlijker in vraag beginnen te stellen. Dit meer dan drie uur durende drama blinkt uit door zijn documentaire en historisch accurate flair (de foto’s van Robert Capa waren een bron van inspiratie). Maar op de verschrikkelijke openingsscène na weet Spielberg – in tegenstelling tot een Fuller, Siegel of Aldrich – nooit een persoonlijke stempel op het genre van de oorlogsfilm te drukken, hoe hard hij ook zijn best doet om alle sentimentaliteit te weren en hoe expliciet het geweld ook is.

Jakob the Liar (0) Peter Kassovitz, VS 1999. Robin Williams en Roberto Benigni: twee handen op een buik als je deze bitterzoete komedie over een man die de moed er probeert in te houden in een Joods getto in het door de oorlog verscheurde Polen naast La Vita è bella legt. De Oost-Duitse versie van Jurek Beckers roman, in 1975 in Berlijn bekroond, legde de klemtoon niet op de sentimentaliteit of lichte ironie, maar was oprecht eerlijk in zijn dramatische aanpak. (13.05 – Vijftv) Regarding Henry (0) Mike Nichols, VS 1991. De magie van J.J. Abrams, de man achter M: I: 3 en Lost, werkt niet altijd betoverend. Dat blijkt uit het door hem neergepende scenario van dit glossy sprookjesdrama, waarin Harrison Ford een beter mens wordt nadat hij bij een overval een kogel in het hoofd gekregen heeft. Hallelujah! (21.05 – Vijftv) The Last Boyscout ** Tony Scott, VS 1991. Een gelikte, formulaire buddy-film met woeste actie, aan dat credo lijkt ook Scotts kloeke moordonderzoek niet te ontsnappen, maar Bruce Willis, Damon Wayans en het solide script van Kiss Kiss Bang Bang-regisseur Shane Black voorkomen dat. (21.15 – Kanaaltwee)

(L.J.)