Robert Devriendt

© ALEX VANHEE / GF

1. Op je website staan een aantal schilderijen die zo uit je boek zouden kunnen komen, bijvoorbeeld van een caravan in een bos en van een boshut. Vormen tekst en beeld een geheel?

Robert Devriendt: Aanvankelijk wou ik die twee gescheiden houden, tot ik inzag dat de wisselwerking ertussen het interessanter zou maken. Niets is immers zo ergerlijk als een kunstenaar of schrijver die uitlegt hoe zijn werk in elkaar zit. En er is ook nog een autobiografische component: ik heb werkelijk een caravan en een hutje in een bos. In kunst zijn misverstanden en verschillende interpretaties belangrijk. Vandaar dat je na het lezen van mijn roman niet met zekerheid weet wat er in feite gebeurd is. Ook ik weet dat niet helemaal en dat maakt het juist boeiend. Met schilderijen zie je dat ook. Je hangt er twee naast elkaar en meteen dienen er zich allerlei betekenissen aan, al naargelang de associaties die de toeschouwer maakt.

2. En de kijker kan het boek gebruiken bij het verkennen van die meerduidigheid?

Devriendt: Zowel het boek als de schilderijen staan op zich. Als kunstenaar kun je je werk uitleggen met een logische, analytische tekst, maar interessanter vind ik om het met fictie te doen. Maxime heet bijvoorbeeld niet zomaar Maxime. Bij de filosoof Immanuel Kant is een maxime de grondslag van waaruit een subject handelt. In plaats van je te laten meedrijven op wat je omgeving dicteert, kun je ook een eigen, uit je subjectiviteit afkomstige weg volgen. Dat is wat Maximes handelingen verklaart. In feite moet je altijd op voorwaardelijke wijs in het leven staan en beseffen dat niets volledig begrepen kan worden. Er is altijd iets dat ontsnapt.

3. Op het einde van het boek beseft Maxime dat hij alleen door te schilderen dichter bij de schoonheid kan komen. Er komt dus geen tweede roman?

Devriendt: Geen idee, ik zie wel wat er op me afkomt. Nu ben ik volop aan het schilderen. Dat ik door de manier waarop ik schilder dicht bij de schoonheid kan komen is ongetwijfeld waar. Als ik schilder, analyseer ik datgene wat ik schilder, en tegelijk verdwijn ik in de illusie van de voorstelling. Schoonheid is er ook niet zomaar. Die heeft een functie. Ze geeft energie, zet ons aan tot actie, en kan uiteraard ook met erotiek te maken hebben. Maar ze is vooral raadselachtig.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content