Haar broer overleefde de slachting in concertzaal Bataclan, bloederig onderdeel van de terreur waarmee de Islamitische Staat Parijs op 13 november 1995 verlamde. Maar dat is niet aan de film van Alice Winocour te zien. De regisseuse van goeie films als Proxima (met Eva Green als astronaute) en Maryland (met Matthias Schoenaerts als veteraan met PTSS) verkoos om ver van het concrete van die pikzwarte dag te blijven en veeleer te subtweeten. Ze gunt de terroristen geen blik en dramatiseert met voor de hand liggende schroom, empathie en fijngevoeligheid hoe overlevenden van een aanslag op een brasserie omgaan met het onherroepelijke. Centraal in deze ode aan de veerkracht staat Mia, een tolk Russisch, gespeeld door de nooit teleurstellende Virginie Efira. Mia vindt het hoogst onaangenaam om als een attractie bekeken te worden. Als Zij Die Het Meemaakte. Tegelijk voelt ze de behoefte om de banden aan te halen met andere slachtoffers, zoals de innemende Thomas (Benoît Magimal) die van operatie naar operatie strompelt. Omdat ze zich amper herinnert wat er is gebeurd, stelt ze een eigen onderzoek in. Het wordt allemaal netjes in beeld gebracht maar daar blijft het wel min of meer bij. Een paar minder gelukkige metaforen en scenariële vondsten zorgen er mee voor dat je nooit vergeet dat je naar een film aan het kijken bent.
Alice Winocour met Virginie Efira, Benoît Magimal, Grégoire Colin
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
