P.B. GRONDA, schrijver van onder meer Straus Park – later dit jaar verschijnt zijn nieuwe roman -, duikt elke week in de populaire cultuur.

Iedereen haat hipsters, en al zeker de mensen. Het was dan ook groot feest toen de mensen eind vorige maand een bar in East-London waar je voor 5 euro een kom cornflakes kon gaan eten vernielden.

Vervolgens verschenen natuurlijk heel wat meevoelende artikels. Want 5 euro voor een kom cornflakes, wie vindt dat uit? CORNFLAKES! In de supermarkt koop je een hele doos voor 5 euro, en misschien wel twee als je naar de Colruyt gaat. En wijn drinken op restaurant voor vier of vijf keer de handelswaarde is echt totaal iets anders. Gewoon. Daarom.

De media snapten de woede meteen. Want eerlijk gezegd, als er één ding erger is dan werkeloze moslimbroeders in je buurt, dan toch wel de hipsters, zeker. Met hun foto’s van voedsel en hun gesponsorde blogs over ceintuurkes. En al die powerbessen en koffie, het kan toch niet anders of die zitten de helft van de dag op de pot. Wat dan weer verklaart waar ze de tijd vinden om op Pinterest een bijzettafel van aangespoeld Noors wrakhout op hun bord te kleven.

Die hipsters, die hipsters. Godverdomme toch. Komen naar onze arme wijken en gaan er bars en vintagewinkels openen. Met hun baarden en rare broeken. Daar hebben de mensen schoon genoeg van. Van die gentrificatie. Ga maar eens een echt café binnen met slechte koffie en lauw bier. Daar wordt over niks anders gepraat. De hilarische janet van de week in Komen eten en de verdomde gentrificatie.

Wat gebeurde, is dat een paar idioten uit een ‘antikapitalistische’ betoging hun frustraties uitwerkten op een horecazaak in het oosten van een van de meest kapitalistische steden ter wereld. Waarschijnlijk omdat The City zelf te ver was.

Of je nu de islam, de homoseksuelen of de hipsters de schuld geeft, het komt altijd neer op een geweldig vermogen om de reële problemen te linken aan fictieve oorzaken.

Want als tijd inderdaad een eerder cyclisch gegeven is, dan doen we met deze nouveaux hippies geen al te slechte deal. Ze zijn misschien wat naïef en ze zien er binnen tien of twintig jaar ongetwijfeld grappig uit op foto’s. En man, foto’s gaan er zijn. Vanuit alle bedenkbare hoeken.

Dit is dus vooral een first-world problem voor onze media. Kijk, wereld, wij hebben hier ook problemen, hoor. We hebben mensen en die vragen 5 euro voor een tas koffie. Die ze dan ook nog eens biologisch en ethisch verantwoord willen presenteren. Tot er een nieuwe iPhone uitkomt, dan is ethiek plots weer ver weg.

Het zal wel waar zijn. Maar toon mij één uit de subcultuur opgekomen massatrend die niet belachelijk is op minstens een of twee vlakken. Serieus. Één. De gabbers? Met een pilotenjas op een Honda Camino dezelfde straat op en neer rijden op tweetakt? De huurprijzen in de buurt gaan er inderdaad zeker niet door stijgen.

Dus laat die mensen cornflakes eten, laat ze een crèmeke in hun baardje smeren of een bijzondere tattoo zetten op dezelfde plaats waar al die miljoenen andere bijzondere tattoos ook staan.

Je kunt mensen opdelen volgens hun meest dringende probleem. Als dat probleem is dat je nieuwe buur een parka draagt en vinyl verkiest: kiss the sky.

P.B. GRONDA

DIE HIPSTERS, DIE HIPSTERS. GODVERDOMME TOCH. MET HUN BAARDEN EN RARE BROEKEN. DAAR HEBBEN DE MENSEN SCHOON GENOEG VAN.