Kan afluisteren ook positieve gevolgen hebben? Het levert alvast een uitstekende tv-serie op, in het eerste seizoen van Person of Interest.
De tijdsgeest mee hebben, noemen ze dat dan. Net nu het nieuws bol staat van berichten over afluisterschandalen en de vraag hoeveel privacy je kunt/moet afgeven in de naam der veiligheid, verschijnt het eerste seizoen van Person of Interest op dvd, een tv-serie die om dezelfde thema’s draait. Jim Caviezel speelt John Reese, een ex-geheim agent die sinds de dood van zijn verloofde aan lagerwal is geraakt en nu verdacht veel lijkt op de Jezus Christus die Caviezel ooit gestalte gaf in Mel Gibsons’ The Passion of the Christ. Als hij op de metro wordt lastiggevallen door een paar nozems en de relschoppers met enkele goed gemikte trappen op andere gedachten brengt, loopt hij in de kijker: van de politie maar ook van de mysterieuze Mr. Finch.
Die industrieel heeft na 9/11 een machine gebouwd die aan de hand van allerlei informatie uit telefoongesprekken, e-mails en ander dataverkeer kan nagaan of er nieuwe terreuraanslagen aankomen. Maar blijkbaar werkt het apparaat ook erg goed om ‘gewone’ misdaden te voorspellen, en omdat Finch wil proberen om die moorden of ontvoeringen te voorkomen, lijft hij Reese in. Die kan dankzij zijn verleden als spion ongezien uitzoeken hoe de vork precies in de steel zit, en desgewenst ingrijpen vooraleer de misdaad gepleegd wordt en onschuldige burgers sterven. Het probleem is alleen dat informatie uit de machine van Finch heel summier is, en Reese vooraf meestal niet eens weet wie de slachtoffers zullen zijn en wie de daders.
Vergezocht kun je het uitgangspunt van Person of Interest gezien de recente onthullingen misschien niet meer noemen, maar het blijft toch wel een beetje bij de haren gesleurd. De reeks is als high-concept drama wel een uitzondering, in die zin dat ze beter wordt na de eerste aflevering. De meeste series met een spectaculair uitgangspunt zakken in elkaar zodra het basisidee duidelijk is – het recentste voorbeeld is Alcatraz – maar bij Person of Interest is de openingsaflevering eigenlijk de zwakste. Eenmaal alle uitleg voorbij is, wordt dit een zeer onderhoudende misdaadreeks met een hoek af – aangezien Reese de krimi’s moet oplossen voor ze plaatsvinden. En het mysterieuze verleden van zowel Reese als Finch zorgt voor extra spanning, zeker als de politieagente die de geheim agent opmerkte na zijn metrogevecht begint te graven. Minder paranoïde zult u er niet van worden, maar Person of Interest is ideaal zomervertier.
PERSON OF INTEREST SEIZOEN 1 ****
(Warner Home Video)
STEFAAN WERBROUCK
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
