Palberta

Een babyhaartje scheelde het maar, of we hadden dit plaatje al na vier minuten – midden in de tenenkrullende coda van tweede song Big Bad Want – verticaal opgeborgen. Deze drie jongedames uit New York schuiven gitaar, bas en drums om de haverklap naar elkaar door, als om te vermijden dat ze één instrument plots in de vingers zouden krijgen. Hun art brut-achtige liedjes schijnen ze ter plekke te verzinnen. Zingen doen ze driestemmig en bijwijlen énig, maar meestal met meer enthousiasme dan toonvastheid. Bovendien klinkt Palberta5000 – nochtans al hun vijfde min of meer reguliere lp – veeleer als een rauwe repetitieopname. Toch vind je al dat gekras en gestruikel snel zo charmant-dilettant als Beat Happening of The Shaggs, en hoor je er de outsiderstreken van Captain Beefheart in.