1 Het hoofdpersonage van je boek is een romancier die drie boeken heeft geschreven en in Frankrijk inspiratie vindt voor een vierde. Het is allicht geen toeval dat hetzelfde voor jou geldt?
Owen Donkers: Ook al voel ik me er niet aan gebonden, toch vertrek ik altijd vanuit mijn eigen verhaal. Wie wil immers een boek lezen vol verhalen die ik zomaar in het wildeweg uit mijn duim heb zitten zuigen? Wanneer ik dus langere tijd in Frankrijk of Amerika verblijf, heeft dat een weerslag op mijn boeken. Toen ik in Amerika woonde, kreeg ik opeens interesse in vogels. Ik werd een echte vogelaar, net zoals het hoofdpersonage van Dryocopus, al speelt dat boek dan in Frankrijk. Iedere schrijver vertelt graag iets over de wereld die hij een beetje kent en de dingen waarover hij zelf enthousiast is. Dat levert de leukste verhalen op.
2 Je hebt een bijzondere schrijfstijl, waarbij je gebruikmaakt van heel erg korte zinnetjes. De Great Dutch Novel moeten we van jou nooit verwachten?
Donkers: Zeg nooit nooit, want in dit boek zijn mijn zinnen al langer dan in mijn vorige. Dat iedereen zei dat ik zo staccato schreef, was ik een beetje beu aan het worden. Maar blijkbaar is het nog niet voldoende. Tijdens het schrijven probeer ik altijd zo kort mogelijk te zijn en zo veel mogelijk te schrappen. Het is niet zo dat ik aan mijn werktafel ga zitten en er in één ruk een roman uit ram. Ik denk over iedere zin na en beslis voortdurend dat het met één of een paar woorden minder ook wel kan. Vandaar dat ik korte boekjes schrijf. Ik kan het ook niet helpen.
3 ‘Is de schrijver niet per definitie een mislukkeling?’ denkt je hoofdpersonage. ‘Schrijven over het leven, in plaats van het te leven.’ Geldt dat ook voor jou?
Donkers: Ja, dat moet ik helaas bevestigen. Heel veel schrijvers van wie ik houd, bakken er in het echte leven niet zo veel van, maar ze schrijven wel fantastische boeken waarin dat leven waar ze niet zo veel van bakken centraal staat. Dat is voor mij interessante lectuur. Ik betwijfel of ze wel zo tevreden zijn met dat leven. Ik denk dat er best wel veel schrijvers zijn die hun roem zouden willen inruilen voor een wat geslaagder leven. In de eerste plaats denk ik dan aan … Nee, ik noem liever geen namen. Dat zou niet kies zijn.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
