De tijd dat Zhang Yimou volle arthousezalen lokte (herinner u Het rode korenveld, Ju Dou en Raise the Red Lantern) én een hardleerse luis in de Chinese propagandapels was, ligt al een poos achter ons, maar zin voor epiek en lyriek heeft hij nog steeds. Zelfs zin voor kritiek, zij het subtieler. Zhang keert terug naar de turbulente tijd van de Culturele Revolutie, en zeult je mee in het zog van een voortvluchtige outlaw en een jonge dievegge die aan de haal gaan met een filmspoel die ze van de dorpsprojectionist weten te jatten. Daar hebben ze elk hun redenen voor, die Zhang langzaam blootgeeft, terwijl de uiteindelijke projectie van de film als dramatische catharsis én als lofzang op de kracht van cinema fungeert. Het is een Chinese variant op Cinema Paradiso, waarin pelliculestroken liefdevol worden gereinigd en gezichten van personages fotogeniek oplichten in het dampende licht van de projector. Elk shot is een plaatje, zoals je van de ervaren estheet achter Hero en House of Flying Daggers verwacht, maar het verhaal heeft iets meligs en de metaforiek is te voor de hand liggend. Plus: je voelt dat Zhang, die enkele passages gecensureerd zag worden, soms moeite heeft met het evenwicht te vinden tussen avontuurlijke nostalgietrip en kritiek op het regime.
Zhang Yimou met Zhang Yi, Fan Wei, Liu Haocun
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
